Мария - Король и Шут

На руках тебя я к машине подношу

И сажаю в кресло рядом с собой.

Ты теперь молчишь, ты мне нравишься такой,

И навеки обрела ты покой.

Ты теперь моя, навсегда моя,

Ты молчишь, а я улыбаюсь, Мария…

Помнишь, ты вчера мне сказала, будто я Ненавистен для тебя стал вдруг?

Помнишь ли тот миг, как в объятиях моих

Ощутила, как расстроен твой друг?..

Ты теперь моя, навсегда моя,

Ты молчишь, а я улыбаюсь, Мария…

Мчит машина нас прочь от вездесущих глаз,

Прочь от всех, кто может нам помешать…

Ты, наверно, сейчас что-то хочешь мне сказать,

Слов не надо — мы вместе опять!

Ты теперь моя, навсегда моя,

Ты молчишь, а я улыбаюсь, Мария…

В дальние края увезу тебя,

Где найдём с тобой наше счастье.

Слышишь, а?

Знай, что смерть твоя — это жизнь моя,

Радости моей отдалась ты, Мария…

In mijn armen breng ik je naar de auto

En ik zit op een stoel naast me.

Je bent nu stil, ik vind je leuk zo,

En je hebt voor altijd vrede gevonden.

Je bent nu van mij, voor altijd van mij,

Je zwijgt, en ik lach, Maria...

Weet je nog dat je me gisteren vertelde dat ik plotseling een hekel aan je kreeg?

Herinner je je dat moment toen ik in mijn armen lag?

Heb je gevoeld hoe overstuur je vriend is? ..

Je bent nu van mij, voor altijd van mij,

Je zwijgt, en ik lach, Maria...

De auto jaagt ons weg van de alomtegenwoordige ogen,

Weg van iedereen die zich met ons kan bemoeien...

Waarschijnlijk wil je me nu iets vertellen,

Geen woorden nodig - we zijn weer samen!

Je bent nu van mij, voor altijd van mij,

Je zwijgt, en ik lach, Maria...

Ik zal je meenemen naar verre landen,

Waar zullen we ons geluk bij jou vinden.

Hoor je, hè?

Weet dat jouw dood mijn leven is,

Je gaf je over aan mijn vreugde, Maria...