Карапуз - Король и Шут

Улыбнулась незнакомка, улыбнулся я в ответ,

Глупо было бы мне этот упустить момент,

Веришь, нет, но я желаю познакомиться с тобой,

Ты красивая такая, Боже мой!

Провожая ее взглядом, молча думал я:

Пять минут назад она была почти моя,

Вот ведь глупая, такая неразумная,

Побежала к карапузу, как безумная,

Безумная…

Мы смотрели очень долго друг на друга, чуть дыша,

К ней все ближе подходил я, не спеша,

Но толстяк с бородкой рыжей на дороге вдруг возник,

И она к нему помчалась в тот же миг.

Провожая ее взглядом, молча думал я:

Пять минут назад она была почти моя,

Вот ведь глупая, такая неразумная,

Побежала к карапузу, как безумная,

Безумная…

De vreemdeling glimlachte, ik glimlachte terug,

Het zou dwaas zijn als ik dit moment zou missen,

Geloof het of niet, maar ik wil je leren kennen,

Je bent zo mooi, mijn God!

Haar met mijn ogen volgend, dacht ik stilletjes:

Vijf minuten geleden was ze bijna van mij

Dat is dom, zo onredelijk,

Ik rende naar de kleine, als een gek,

Gek…

We keken elkaar heel lang aan, ademden een beetje,

Ik kwam dichter en dichter bij haar, langzaam,

Maar plotseling verscheen er een dikke man met een rode baard op de weg,

En op hetzelfde moment haastte ze zich naar hem toe.

Haar met mijn ogen volgend, dacht ik stilletjes:

Vijf minuten geleden was ze bijna van mij

Dat is dom, zo onredelijk,

Ik rende naar de kleine, als een gek,

Gek…