Гробовщик - Король и Шут

Мы прощались на пароме, прохрипел мне ямщик:

«У погоста в дряхлом доме дед живёт — гробовщик.

Год назад его нечистый дух попутал,

Его рассудок мрак окутал.

На прохожих стал кидаться и детей их пугать,

И над верой насмехаться, род людской презирать.

Если вам он среди ночи попадётся,

Ей Богу, тяжко вам придётся».

Припев:

А в деревне гробовая тишина,

Как будто вымер весь народ.

Странная молитва с кладбища слышна,

Из дома, где старик живёт.

О чём поёт?

Кого зовёт?

Обнаружил я случайно на земле кол и крест.

Что за Дьявольская тайна этих зловещих мест?

Во гробах лежали люди будто в коме —

Одно и то же, в каждом доме.

Припев:

А в деревне гробовая тишина,

Как будто вымер весь народ.

Странная молитва с кладбища слышна,

Из дома, где старик живёт.

О чём поёт?

Кого зовёт?

Сумерки сгущались, и в какой-то миг

Похолодела кровь моя.

В воздухе завис над кладбищем старик,

И шорохи услышал я.

Что-то на латыни резко он сказал,

Гробы открылись в полумгле.

В сторону мою рукой он указал,

И тени двинулись ко мне.

We namen afscheid op de veerboot, de chauffeur kwaakte tegen me:

“Opa woont in een vervallen huis in de buurt van het kerkhof - een begrafenisondernemer.

Een jaar geleden verleidde zijn onreine geest,

Duisternis omhulde zijn geest.

Hij begon zich op voorbijgangers te werpen en hun kinderen bang te maken,

En bespotten met geloof, veracht het menselijk ras.

Als je hem midden in de nacht krijgt,

Bij God, het zal moeilijk voor je zijn."

Refrein:

En in het dorp is er doodse stilte,

Het is alsof de hele natie dood is.

Een vreemd gebed wordt gehoord vanaf de begraafplaats,

Van het huis waar de oude man woont.

Waar zingt hij over?

Wie belt er?

Ik vond per ongeluk een paal en een kruis op de grond.

Wat is het duivelse geheim van deze sinistere plaatsen?

Mensen lagen in doodskisten alsof ze in coma waren -

In elk huis is het hetzelfde.

Refrein:

En in het dorp is er doodse stilte,

Het is alsof de hele natie dood is.

Een vreemd gebed wordt gehoord vanaf de begraafplaats,

Van het huis waar de oude man woont.

Waar zingt hij over?

Wie belt er?

De schemering viel samen, en in een oogwenk

Mijn bloed is koud geworden.

Een oude man zweefde in de lucht boven het kerkhof,

En ik hoorde geritsel.

Hij zei iets scherps in het Latijn,

De doodskisten gingen open in het halfduister.

Hij wees met zijn hand naar mijn kant,

En de schaduwen bewogen naar mij toe.