Бунтарь - Король и Шут

Авантюрист,

Прирожденный артист

И убежденный

Поэт — анархист,

Он для толпы

Вдохновителем был,

В жизни с пути

Своего не сходил.

Не врал себе сроду,

И думал он так:

«Люблю я свободу,

Система — мой враг!»

Нет жизни от

Произвола властей,

И от чиновников

Разных мастей!

Лишь нить везения

Оборвалась —

На анархиста

Управа нашлась.

Припев:

В четырех стенах очень просто заблудиться,

Замедляя жизни бег.

Не поймет его правды мрачная больница,

Он для них не человек.

С привычным мне миром

Разорвана связь.

Смотрю в эти лица

И чувствую грязь.

С системой я биться

Готовлюсь, смеясь,

С безумием слиться,

Уже не боясь.

Жизнь теряет свой смысл,

Всюду замкнутый круг:

Безнадега, фигуры

В халатах вокруг.

Как ломаются люди

Видали они.

Были тут и мыслители

И бунтари.

Припев:

В четырех стенах очень просто заблудиться,

Замедляя жизни бег.

Не поймет его правды мрачная больница,

Он для них не человек.

В четырех стенах очень просто заблудиться,

Замедляя жизни бег.

Не поймет его правды мрачная больница,

Он для них не человек.

В одной я палате с душевнобольными.

Я их понимаю, я сблизился с ними.

Хочу революцию сделать в больнице,

Но как оживить обреченные лица?!

Увязло во времени мертвое царство.

Я духом борьбы наполняю пространство,

Но каждую ночь мне становится жутко

От мысли, что можно лишиться рассудка.

Протест — объективен, успех наш — возможен,

И каждый, кто травит нас — будет низложен.

И те, кто всегда отдают здесь приказы,

Безумны не меньше — заметил я сразу.

Бросаю я вызов всей этой напасти,

Лелеющей факт своей мелочной власти!

Бросаю я вызов всей этой напасти,

Лелеющей факт своей мелочной власти!

Avonturier,

geboren artiest

En overtuigd

De dichter is een anarchist

Hij is voor de menigte

De inspiratie was

In het leven vanaf het pad

Heb de zijne niet gekregen.

Ik heb niet tegen mezelf gelogen,

En hij dacht zo:

"Ik hou van vrijheid

Het systeem is mijn vijand!”

Geen leven weg

De willekeur van de autoriteiten

En van ambtenaren

Verscheidene kleuren!

Gewoon een draadje geluk

Brak af -

Anarchist

Beheer is gevonden.

Refrein:

Het is heel gemakkelijk om te verdwalen tussen vier muren,

Het leven vertragen.

Het sombere ziekenhuis zal zijn waarheid niet begrijpen,

Hij is geen persoon voor hen.

Met de voor mij bekende wereld

De verbinding is verbroken.

Ik kijk in deze gezichten

En ik voel me vies.

Met het systeem vecht ik

Ik maak me klaar om te lachen

Samenvoegen met waanzin

Niet meer bang.

Het leven verliest zijn zin

Overal een vicieuze cirkel:

hopeloosheid, cijfers

In gewaden rond.

Hoe mensen breken

Zij zagen.

Er waren ook denkers

En rebellen.

Refrein:

Het is heel gemakkelijk om te verdwalen tussen vier muren,

Het leven vertragen.

Het sombere ziekenhuis zal zijn waarheid niet begrijpen,

Hij is geen persoon voor hen.

Het is heel gemakkelijk om te verdwalen tussen vier muren,

Het leven vertragen.

Het sombere ziekenhuis zal zijn waarheid niet begrijpen,

Hij is geen persoon voor hen.

Ik lig op een afdeling met geesteszieken.

Ik begrijp ze, ik kwam dicht bij ze.

Ik wil een revolutie maken in het ziekenhuis,

Maar hoe verdoemde gezichten te doen herleven?!

Het dode koninkrijk is verzand in de tijd.

Ik vul de ruimte met de geest van strijd,

Maar elke nacht word ik bang

Vanuit de gedachte dat je je verstand kunt verliezen.

Protest is objectief, ons succes is mogelijk,

En iedereen die ons vergiftigt zal worden afgezet.

En degenen die hier altijd bevelen geven,

Gek niet minder - ik merkte het meteen.

Ik daag al dit ongeluk uit,

Het koesteren van het feit van zijn kleine macht!

Ik daag al dit ongeluk uit,

Het koesteren van het feit van zijn kleine macht!