Тёмные - КняZz

Не спас людей святой крест.

Дыхание чумы

Забрало жизнь из этих мест, остались только мы.

Остались явно не спроста, час истины настал —

Я понял что она не та, кем я её считал.

Припев:

Что я не знаю, скажи, о тебе?

Сказке конец в нашей странной судьбе!

Вижу по-новому сущность твою,

Живы, но все же стоим на краю.

На краю!

Тринадцать лет я был так слеп, не распознав её.

Хранил зловещей тайны склеп проклятие мое.

И безрассудством как чумой мой разум заразил,

Химера вырвалась из той, которую любил.

Припев:

Что я не знаю, скажи, о тебе?

Сказке конец в нашей странной судьбе!

Вижу по-новому сущность твою,

Живы, но все же стоим на краю.

На краю!

Зачем все эти годы я старался быть другим?

Для смертных другом становясь, уподобляясь им.

Зачем я жертвовал собой, зачем, я жажду знать!

К химере в облике людском любовь изображать!

Любовь!

Припев:

Сердце пробито осколками льда.

Ту, что любил, не вернуть никогда.

И над потомком смеются в гробу,

Вечный вампир, проклиная судьбу.

Прочь уйду!

Het heilige kruis heeft geen mensen gered.

Pestadem

Het nam het leven van deze plaatsen, alleen wij bleven.

Ze waren duidelijk niet tevergeefs, het uur van de waarheid is gekomen -

Ik realiseerde me dat ze niet was wie ik dacht dat ze was.

Refrein:

Wat ik niet weet, vertel me over jou?

Het sprookje eindigt in ons vreemde lot!

Ik zie je essentie op een nieuwe manier,

Levend, maar nog steeds op de rand.

Op het randje!

Dertien jaar was ik zo blind dat ik haar niet herkende.

Mijn crypte bewaarde een sinister geheim.

En roekeloosheid, als een plaag, besmette mijn geest,

De hersenschim ontsnapte van degene van wie hij hield.

Refrein:

Wat ik niet weet, vertel me over jou?

Het sprookje eindigt in ons vreemde lot!

Ik zie je essentie op een nieuwe manier,

Levend, maar nog steeds op de rand.

Op het randje!

Waarom heb ik al die jaren geprobeerd anders te zijn?

Voor stervelingen, een vriend worden, worden zoals zij.

Waarom heb ik mezelf opgeofferd, waarom, ik wil het weten!

Om een ​​hersenschim in menselijke vorm uit te beelden!

Dol zijn op!

Refrein:

Hart doorboord door scherven ijs.

Degene van wie je hield zal nooit meer worden teruggegeven.

En ze lachen om de afstammeling in de kist,

Eeuwige vampier, vloekend lot.

Ik ga weg!