Дом манекенов - КняZz

Память вновь подвела —

Все забыл я, плохи дела.

Каждый день жду гостей,

Только нет от них вестей.

В своем доме вижу лишь одни манекены.

Время замерло как замерли они.

Припев:

Не пойму почему манекены вокруг.

Я теряюсь в догадках, а там за окном

То ли вымерли все неожиданно вдруг,

То ли люди обходят невзрачный мой дом.

Кем я был, кем я стал?

Сам себе ответ не дал.

Что в душе прячет мрак?

Одиночество мой враг.

Кажется порой не просто так

Вдруг из тьмы себе я посылаю знак.

Припев:

Не пойму почему манекены вокруг.

Я теряюсь в догадках, а там за окном

То ли вымерли все неожиданно вдруг,

То ли люди обходят невзрачный мой дом.

Не пойму почему манекены вокруг.

Мое время крадет бремя творческих мук.

Иногда сниться мне что я создал их сам,

И что люди они, но не верю я снам.

Манекены смеются, танцуют, грустят

Что из старого дома устроил музей.

И хоть все они так добродушно глядят —

Не заменят живых настоящих друзей!

Geheugen mislukt weer -

Ik ben alles vergeten, het gaat slecht.

Elke dag wacht ik op gasten

Alleen is er geen nieuws van hen.

In mijn huis zie ik alleen paspoppen.

De tijd bevroor zoals zij bevroor.

Refrein:

Ik begrijp niet waarom er mannequins in de buurt zijn.

Ik ben verloren in gissingen, en daar buiten het raam

Of iedereen stierf plotseling plotseling uit,

Ofwel lopen er mensen rond in mijn onopvallende huis.

Wie was ik, wie ben ik geworden?

Ik heb mezelf geen antwoord gegeven.

Wat verbergt duisternis in de ziel?

Eenzaamheid is mijn vijand.

Het lijkt soms niet zomaar

Plots stuur ik vanuit de duisternis een teken naar mezelf.

Refrein:

Ik begrijp niet waarom er mannequins in de buurt zijn.

Ik ben verloren in gissingen, en daar buiten het raam

Of iedereen stierf plotseling plotseling uit,

Ofwel lopen er mensen rond in mijn onopvallende huis.

Ik begrijp niet waarom er mannequins in de buurt zijn.

Mijn tijd wordt gestolen door de last van creatieve pijn.

Soms droom ik dat ik ze zelf heb gemaakt,

En dat het mensen zijn, maar ik geloof niet in dromen.

Mannequins lachen, dansen, verdrietig

Wat een museum gemaakt van een oud huis.

En ook al zien ze er allemaal zo goedmoedig uit...

Zal levende echte vrienden niet vervangen!