Стальные кандалы - КняZz

Был я весел, но сейчас все восстали против нас, будто дышать им не дает чужое

счастье.

Нынче на родной земле стало тесно — ей и мне, в солнечный день и при луне,

что за напастье?

Говорят, бродяга я, и она — не для меня и ничего общего быть у нас не может.

Говорят, что кур доят, а для нас разлука — яд, ей, как и мне, только любовь

поможет

Припев:

Оденьте на ноги мои стальные кандалы, заприте в каменный подвал на тысячу

замков.

Не выбить мысли из моей упрямой головы, я всё равно к ней убегу избавлюсь от

оков.

Увидал её глаза.

Сразу понял: егоза, я обалдел, похолодел, упал и умер.

Ради этих глаз её я готов пойти на всё, я не совсем в здравом уме, я обезумел.

Не в скитаньях мой удел, у меня хватает дел, с кем-то другим путать меня не

надо!

Всё несут какой-то бред, будто добрых мыслей нет, правильно мне сказывал дед: «Народ — как стадо!»

Припев:

Оденьте на ноги мои стальные кандалы, заприте в каменный подвал на тысячу

замков.

Не выбить мысли из моей упрямой головы, я всё равно к ней убегу избавлюсь от

оков.

Оденьте на ноги мои стальные кандалы, заприте в каменный подвал на тысячу

замков.

Не выбить мысли из моей упрямой головы, я всё равно к ней убегу избавлюсь от

оков.

Ik was opgewekt, maar nu is iedereen tegen ons in opstand gekomen, alsof iemand anders hen niet laat ademen.

blijheid.

Vandaag is het druk geworden op ons geboorteland - voor haar en mij, op een zonnige dag en in het maanlicht,

welk ongeluk?

Ze zeggen dat ik een zwerver ben, en zij is niet voor mij, en we kunnen niets gemeen hebben.

Ze zeggen dat kippen worden gemolken, maar voor ons is scheiden vergif, voor haar, net als ik, alleen liefde

zal helpen

Refrein:

Doe mijn stalen boeien om mijn voeten, sluit me op in een stenen kelder voor duizend

kastelen.

Sla geen gedachten uit mijn koppige hoofd, ik zal nog steeds wegrennen om zich te ontdoen van

boeien.

Ik zag haar ogen.

Ik begreep het meteen: friemelen, ik stond versteld, ik kreeg het koud, viel en stierf.

Omwille van deze ogen van haar ben ik tot alles bereid, ik ben niet helemaal bij mijn hoofd, ik ben gek.

Mijn lot is niet in dwalen, ik heb genoeg dingen te doen, ik kan niet worden verward met iemand anders

vereist!

Iedereen heeft wel een soort van onzin, alsof er geen goede gedachten zijn, mijn grootvader vertelde me terecht: "De mensen zijn als een kudde!"

Refrein:

Doe mijn stalen boeien om mijn voeten, sluit me op in een stenen kelder voor duizend

kastelen.

Sla geen gedachten uit mijn koppige hoofd, ik zal nog steeds wegrennen om zich te ontdoen van

boeien.

Doe mijn stalen boeien om mijn voeten, sluit me op in een stenen kelder voor duizend

kastelen.

Sla geen gedachten uit mijn koppige hoofd, ik zal nog steeds wegrennen om zich te ontdoen van

boeien.