Разборка между котлетом и филиппом - КняZz

Шуршала угрюмо трава под ногами

Двух крепких парней, что по полю брели.

Они друг для друга являлись врагами,

Кусок пирога поделить не смогли.

В руках у Котлета был лом и рогатка,

Филипп имел палку с гвоздём на конце,

Котлет поглядел на Филиппа украдкой,

Улыбку заметил на хитром лице.

Когда же сошлись они в битве суровой,

Филипп поцарапал противнику глаз.

Котлет разозлившись стал бить его ломом,

Плечо поразил ему несколько раз.

Филипп вскоре понял, что очень боится,

Он плюнул в Котлета и стал убегать.

Противник его был похож на убийцу,

Погнавшись за ним, стал он злобно орать!

Котлету в лицо никогда не плевали,

Он чувствовал рану от мерзкой слюны.

Все демоны Ада внутри бушевали,

Плевок меж бровей – нет страшнее вины!

С разгона Филипп влетел в дверь магазина.

Цветные игрушки увидел вокруг.

Прилавок, за ним распрекрасная Зина,

Что с детства мечтала без ног быть и рук.

Филипп затаился за женской спиною,

Когда же влетел озверевший Котлет,

То Зину подверг он ужасным побоям,

В итоге, у Зины ни рук, ни ног нет.

И Филя едва не лишился сознания,

Такая же участь ждала и его,

Подобного он не желал наказания,

Котлет для него стал страшнее всего.

По полкам Филипп стал на стену взбираться,

И вскоре коснулся лицом потолка,

И сверху он начал в Котлета кидаться,

Всем тем, что хватала бедняги рука.

На голову психа упала гантель,

А следом две куклы, медведь, домино,

И кегли, и шашки, два школьных портфеля,

Свалился Котлет, кровь пошла у него.

А следом набор «Молодая путана»,

Машинка, ружье, два футбольных мяча.

Котлет умирал, кровь струилась фонтаном,

От боли он дико и злобно кричал.

Филипп принимал от себя поздравления —

Врага он убил и закончился бой.

Но рухнула стенка, и в то же мгновенье

Свалился Филипп об паркет головой.

И рядом Котлет и Филипп умирали,

Но прежде, чем смерть их с собой забрала,

Друг другу по роже они надавали.

Такой вот история эта была.

Het gras ritselde nors onder de voeten

Twee sterke jongens die over het veld dwaalden.

Ze waren elkaars vijanden

Ze konden geen stukje van de taart delen.

Kotelet had een koevoet en een katapult in zijn handen,

Philip had een stok met een spijker aan het uiteinde,

Kotelet wierp een heimelijke blik op Philip,

Ik zag een glimlach op een sluw gezicht.

Toen ze elkaar ontmoetten in een felle strijd,

Philip krabde in de ogen van de tegenstander.

Boos kotelet begon hem te slaan met een koevoet,

Zijn schouder sloeg hem meerdere keren.

Philip realiseerde zich al snel dat hij erg bang was,

Hij spuugde naar Cutlet en begon weg te rennen.

Zijn tegenstander zag eruit als een moordenaar,

Hij joeg hem achterna en begon boos te schreeuwen!

Ze spugen nooit in het gezicht van een kotelet,

Hij voelde de wond van het smerige speeksel.

Alle demonen van de hel raasden van binnen

Een spuug tussen de wenkbrauwen - er is geen erger schuldgevoel!

Met versnelling vloog Philip de deur van de winkel binnen.

Ik zag gekleurd speelgoed om me heen.

De toonbank, daarachter staat de mooie Zina,

Dat ze van kinds af aan ervan droomde om zonder armen en benen te zijn.

Philip verstopte zich achter de rug van een vrouw,

Toen de brutale Kotelet binnenvloog,

Hij onderwierp Zina aan verschrikkelijke slagen,

Als gevolg hiervan heeft Zina geen armen of benen.

En Phil verloor bijna het bewustzijn,

Hem wachtte hetzelfde lot

Zo'n straf wilde hij niet.

Koteletten werden voor hem het ergste.

Op de planken begon Philip tegen de muur te klimmen,

En al snel raakte zijn gezicht het plafond,

En van bovenaf begon hij zich op de kotelet te werpen,

Alle dingen die de arme man de hand greep.

Een halter viel op het hoofd van de psychopaat,

En dan twee poppen, een beer, dominostenen,

En kegelen en dammen, twee schooltassen,

Kotelet viel, hij bloedde.

En dan de set "Jonge prostituee",

Auto, geweer, twee voetballen.

De kotelet stierf, het bloed vloeide als een fontein,

Hij schreeuwde het uit van de pijn en boos.

Philip nam felicitaties van zichzelf in ontvangst -

Hij doodde de vijand en de strijd eindigde.

Maar de muur stortte in, en op hetzelfde moment

Philip viel met zijn hoofd op het parket.

En naast Cutlet en Philip stierven,

Maar voordat de dood hen met zich meenam,

Ze sloegen elkaar in het gezicht.

Zo was het verhaal.