Один, как тень - КняZz

С петлёй на шее вдруг он очнулся во мгле,

И карты вокруг на залитом ромом ковре.

Из пиджака записку вытащил он, свой почерк не без труда смог прочесть,

Я свою жизнь сегодня ставлю на кон, она последнее, что у меня есть!

Вновь один, как тень, один, как тень, среди камней надгробных,

Он четвёртый день, четвёртый день, искал себе подобных.

Смотрел, на диск он и столь нелепый итог,

Своей дрянной судьбы он представить не мог.

Ангелам явно наплевать на него, но он и чёрта повстречать был бы рад.

Что же за смерть, такая нет ничего, ни света божьего, ни адских врат!

Вновь один, как тень, один, как тень, среди камней надгробных,

Он четвёртый день, четвёртый день, искал себе подобных.

Вновь один, как тень, один, как тень, среди камней надгробных,

Он четвёртый день, четвёртый день, искал себе подобных.

Загнал себя с угол и выхода нет, проигрывать надо уметь.

Грозила нещадно, послав сотни бед, судьбы роковая плеть

И больно смотреть как в ночи воронье стремится в который раз

К проклятому дому, где тело твоё застыло и взор угас.

Вновь один, как тень, один, как тень, среди камней надгробных,

Он четвёртый день, четвёртый день, искал себе подобных.

Met een strop om zijn nek werd hij plotseling wakker in het donker,

En de kaarten rond op het met rum doordrenkte tapijt.

Hij haalde een briefje uit zijn jas, hij kon zijn handschrift met enige moeite lezen,

Ik zet mijn leven op het spel vandaag, zij is het laatste wat ik heb!

Nogmaals, alleen, als een schaduw, alleen, als een schaduw, tussen de grafstenen,

Voor de vierde dag, de vierde dag, zocht hij zijn eigen soort.

Ik keek naar de schijf en het was zo'n absurd resultaat,

Hij kon zich zijn ellendige lot niet voorstellen.

De engelen geven duidelijk niets om hem, maar hij zou graag de duivel ontmoeten.

Wat voor dood, er is niets zoals dit, noch het licht van God, noch de poorten van de hel!

Nogmaals, alleen, als een schaduw, alleen, als een schaduw, tussen de grafstenen,

Voor de vierde dag, de vierde dag, zocht hij zijn eigen soort.

Nogmaals, alleen, als een schaduw, alleen, als een schaduw, tussen de grafstenen,

Voor de vierde dag, de vierde dag, zocht hij zijn eigen soort.

Ik reed mezelf in een hoek en er is geen uitweg, je moet kunnen verliezen.

Genadeloos bedreigd, honderden problemen veroorzakend, de fatale zweep van het lot

En het doet pijn om te zien hoe in de nacht de kraai voor de zoveelste keer streed

Naar het vervloekte huis, waar je lichaam bevroor en je blik vervaagde.

Nogmaals, alleen, als een schaduw, alleen, als een schaduw, tussen de grafstenen,

Voor de vierde dag, de vierde dag, zocht hij zijn eigen soort.