Горгона - КняZz

Кто сближался с тобой, исчезли все, как один,

Словно сгинули в бездну черной дыры.

Вспоминая тебя, я всем сочувствовал им,

Просто так не уходят из этой игры.

Припев:

Кто ты есть, ответь, Какая тайна в твоем сердце, ведь всё неслучайно,

Что за роль в твоей игре досталась мне?

Вновь смятение душу одолело, с человеком ли имею дело?

Мир реальным кажется вполне.

Я у смерти в долгу, и будь я тысячу раз

Проклят, если не сам избрал этот путь.

Демонический блеск грозящих гибелью глаз

Раскрывает души твоей страшную суть.

Припев:

Кто ты есть, ответь, Какая тайна в твоем сердце, ведь всё неслучайно,

Что за роль в твоей игре досталась мне?

Вновь смятение душу одолело, с человеком ли имею дело?

Мир реальным кажется вполне.

В старом парке дремлют изваяния, как о злой судьбе напоминания,

Тех, кто гнев познал твой на себе.

Силу древних чар скрывали веки, о тебе слагали мифы греки,

Что ты ищешь в северной стране?

Промелькнет тень в окне,

Ждет во мгле древнее создание.

Сквозь туман шепчет мне:

«Отдохни от вечного скитания!»

Wie je ook benaderde, ze verdwenen allemaal als één,

Het was alsof ze in de afgrond van een zwart gat waren verdwenen.

Ik herinner me jou, ik sympathiseerde met ze allemaal,

Ze verlaten dit spel gewoon niet.

Refrein:

Wie ben jij, antwoord, Wat is het geheim in je hart, want alles is geen toeval,

Welke rol kreeg ik in je spel?

Nogmaals, verwarring overviel mijn ziel, heb ik te maken met een persoon?

De wereld lijkt heel echt.

Ik ben schatplichtig aan de dood, en als ik duizend keer was

Vervloekt als hij deze weg niet zelf koos.

Demonische schittering van doembedreigende ogen

Onthult de ziel van je verschrikkelijke essentie.

Refrein:

Wie ben jij, antwoord, Wat is het geheim in je hart, want alles is geen toeval,

Welke rol kreeg ik in je spel?

Nogmaals, verwarring overviel mijn ziel, heb ik te maken met een persoon?

De wereld lijkt heel echt.

Beelden dommelen in het oude park, als herinnering aan het kwade lot,

Degenen die je woede over zichzelf kenden.

De kracht van de oude charmes werd verborgen door de oogleden, de Grieken verzonnen mythen over jou,

Wat zoek je in het noordelijke land?

Een schaduw zal in het raam flitsen,

Een oud schepsel wacht in de duisternis.

Door de mist fluistert mij:

"Ontspan van het eeuwige dwalen!"