Эпилог - КняZz

Я более не верю, что смогу,

Избавиться от этого проклятья.

Я должен был убить еще в зачатие,

Попытки к сердцу твоему приблизиться.

И в шаге от безумия,

Ты создавала Город своих грез.

Теперь, увы, твоих не хватит слез!

Что б затушить пожар и в полналуние,

Стремглав бегу, что бы все оставить в прошлом.

Но вновь спасение мое стало невозможным,

Я словно жертва колдовских зловещих пут,

И все дороги вновь к руинам тем ведут.

Ik geloof niet meer dat ik het kan

Weg met deze vloek.

Ik had moeten doden bij de conceptie,

Pogingen om dichter bij je hart te komen.

En een stap verwijderd van waanzin

Je hebt de stad van je dromen gecreëerd.

Nu, helaas, je tranen zullen niet genoeg zijn!

Om het vuur te doven en op de volle maan,

Ik ren halsoverkop om alles in het verleden achter te laten.

Maar opnieuw werd mijn redding onmogelijk,

Ik ben als een slachtoffer van hekserij sinistere boeien,

En alle wegen leiden weer naar de ruïnes daarvan.