A Valediction: Of Weeping - Ketil Bjørnstad, Randi Stene, Lars Anders Tomter

Let me pour forth

My tears before thy face, whilst I stay here,

For thy face coins them, and thy stamp they bear,

And by this mintage they are something worth,

For thus they be Pregnant of thee;

Fruits of much grief they are, emblems of more,

When a tear falls, that thou fall’st which it bore,

So thou and I are nothing then,

When on a divers shore.

On a round ball

A workman that hath copies by, can lay

An Europe, Afric, and an Asia,

And quickly make that, which was nothing, all.

So doth each tear,

Which thee doth wear,

A globe, yea world by that impression grow,

Till thy tears mix’d with mine do overflow

This world, by waters sent from thee, my heaven dissolved so.

O more than moon,

Draw not up seas to drown me in thy sphere;

Weep me not dead, in thine arms, but forebear

To teach the sea, what it may do too soon;

Let not the wind

Examples find,

To do me more harm, than it purposeth;

Since thou and I sigh one another’s breath,

Whoe’er sighs most, is cruellest, and hastes the other’s death.

Laat me uitgieten

Mijn tranen voor uw gezicht, terwijl ik hier blijf,

Want uw gezicht munten ze, en uw stempel dragen ze,

En door deze oplage zijn ze iets waard,

Want zo zijn zij zwanger van u;

Vruchten van veel verdriet zijn het, emblemen van meer,

Wanneer een traan valt, dat jij valt die hij droeg,

Dus jij en ik zijn dan niets,

Wanneer je op een gevarieerde kust bent.

Op een ronde bal

Een werkman die kopieën heeft, kan leggen

Een Europa, Afrika en een Azië,

En maak snel dat, wat niets was, alles.

Zo doet elke traan,

die u draagt,

Een wereldbol, ja wereld door die indruk groeien,

Tot uw tranen vermengd met de mijne overlopen

Deze wereld, door wateren die van u zijn gezonden, mijn hemel loste zo op.

O meer dan maan,

Trek geen zeeën op om mij in uw sfeer te verdrinken;

Huil me niet dood, in je armen, maar voorbarig

Om de zee te leren wat ze te vroeg kan doen;

Laat de wind niet

Voorbeelden vinden,

Om mij meer kwaad te doen dan het doel is;

Aangezien jij en ik elkaars adem zuchten,

Wie het meest zucht, is het wreedst en bespoedigt de dood van de ander.