How Sweet The Moonlight Sleeps Upon This Bank - Ketil Bjørnstad

how sweet the moonlight leeps upon this bank

here will we sit

and let the sounds of music

creep in our ears, soft stillness and the night

how sweet the moonlight leeps upon this bank

here will we sit

and let the sounds of music

creep in our ears, soft stillness and the night

soft stillness and the night

become the touches of sweet harmony

look how the floor of heaven

is thick

inlaid with patines of bright gold

there’s not the smallest orb which thou behold’st

but in his motion like an angel sings

still quiring to the young eyed cherubim’s

such harmony is in immortal souls

but whilst this muddy vesture of decay

doth grossly close it in,

doth grossly close it in,

we cannot hear it

we cannot hear it

how sweet the moonlight leeps upon this bank

here will we sit

and let the sounds of music

creep in our ears, soft stillness and the night

hoe lieflijk slaapt het maanlicht op deze oever

hier zullen we zitten

en laat de geluiden van muziek

kruip in onze oren, zachte stilte en de nacht

hoe lieflijk slaapt het maanlicht op deze oever

hier zullen we zitten

en laat de geluiden van muziek

kruip in onze oren, zachte stilte en de nacht

zachte stilte en de nacht

worden de aanrakingen van zoete harmonie

kijk hoe de vloer van de hemel

is dik

ingelegd met patines van helder goud

er is niet de kleinste bol die je ziet

maar in zijn beweging als een engel zingt

nog steeds vragend naar de cherubijnen met jonge ogen

zo'n harmonie is in onsterfelijke zielen

maar terwijl dit modderige kleed van verval

sluit het grof in,

sluit het grof in,

we kunnen het niet horen

we kunnen het niet horen

hoe lieflijk slaapt het maanlicht op deze oever

hier zullen we zitten

en laat de geluiden van muziek

kruip in onze oren, zachte stilte en de nacht