Lovers' Infiniteness - Ketil Bjørnstad

IF yet I have not all thy love,

Dear, I shall never have it all,

I cannot breath one other sigh, to move,

Nor can entreat one other tear to fall,

And all my treasure, which should purchase thee --

Sighs, tears, and oaths, and letters -- I have spent.

Yet no more can be due to me,

Than at the bargain made was meant,

If then thy gift of love were partial,

That some to me, some should to others fall,

Dear, I shall never have Thee All.

Or if then thou gavest me all,

All was but All which thou hadst then;

But if in thy heart, since, there be or shall,

New love created be, by other men,

Which have their stocks entire, and can in tears,

In sighs, in oaths, and letters outbid me,

This new love may beget new fears,

For this love was not vowed by thee.

And yet it was, thy gift being general,

The ground;

thy heart is mine: what ever shall

Grow there, dear, I should have it all.

Yet I would not have all yet:

He that hath all can have no more,

And since my love doth every day admit

New growth, thou shouldst have new rewards in store;

Thou canst not every day give me thy heart;

If thou canst give it, then thou never gavest it:

Love’s riddles are, that though thy heart depart,

It stays at home, and thou with losing savest it:

But we will have a way more liberal

Than changing hearts, to join them, so we shall

Be one, and one anothers’s All.

ALS ik nog niet al uw liefde heb,

Beste, ik zal nooit alles hebben,

Ik kan niet één andere zucht slaken, om te bewegen,

Noch kan een andere traan smeken om te vallen,

En al mijn schat, die u zou moeten kopen --

Zuchten, tranen, en eden, en brieven -- ik heb besteed.

Toch kan niet meer aan mij te wijten zijn,

dan op de koop toe bedoeld was,

Als uw geschenk van liefde gedeeltelijk was,

Dat sommigen voor mij, sommigen voor anderen moeten vallen,

Beste, ik zal U nooit hebben.

Of als je me alles hebt gegeven,

Alles was behalve Alles wat je toen had;

Maar als in uw hart, aangezien er of zal zijn,

Nieuwe liefde gecreëerd door andere mannen,

Die hun voorraden volledig hebben, en in tranen kunnen,

In zuchten, in eden en brieven overbieden mij,

Deze nieuwe liefde kan nieuwe angsten voortbrengen,

Want deze liefde is niet door u gezworen.

En toch was het, omdat uw geschenk algemeen was,

De grond;

uw hart is van mij: wat ooit zal

Groei daar, schat, ik zou het allemaal moeten hebben.

Toch zou ik nog niet alles hebben:

Hij die alles heeft, kan niet meer hebben,

En aangezien mijn liefde elke dag toegeeft

Nieuwe groei, u zou nieuwe beloningen in petto moeten hebben;

U kunt mij niet elke dag uw hart geven;

Als je het kunt geven, dan heb je het nooit gegeven:

De raadsels van de liefde zijn, dat hoewel uw hart vertrekt,

Het blijft thuis, en jij met het verliezen, bewaart het:

Maar we zullen veel liberaler zijn

Dan het veranderen van harten, om ons bij hen te voegen, dus we zullen

Wees één en elkaars Alles.