Amar - Kátia Guerreiro

Eu quero amar, amar perdidamente

Amar só por amar aqui e além

Mais este aquele o outro e toda a gente

Amar, amar, e não amar ninguém

Recordar esquecer indiferente

Prender ou desprender é mal é bem

Quem disser que se pode amar alguém

Durante a vida inteira, é porque mente

Há uma primavera em cada vida

É preciso cantá-la assim florida

Pois se Deus nos deu voz foi p’ra cantar

E se um dia hei-de ser pó cinza e nada

Que seja a minha noite uma alvorada

Que me saiba perder p’ra me encontrar

Ik wil liefhebben, hopeloos liefhebben

Liefhebben alleen maar om hier en daar lief te hebben

Maar deze, de andere en alle mensen

Om lief te hebben, lief te hebben en van niemand te houden

onthoud vergeet onverschillig

Bevestigen of losmaken is slecht is goed

Wie zegt dat je van iemand kunt houden

Je hele leven, is het omdat je liegt

Er is een lente in elk leven

Het is nodig om het zo bloemig te zingen

Want als God ons een stem gaf, dan was het om te zingen

En als ik op een dag grijs stof zal zijn en niets

Moge mijn nacht een dageraad zijn

Dat weet mezelf te verliezen om mezelf te vinden