Comme d'hab' - Kacem Wapalek, Nemir

Comme d’hab', on va leur mettre la pression

Même s’ils n’aiment pas la zik que l’on aime

Chaque fois que j’allume la télévision

J’ai l’sentiment, l’impression que l’on gêne

Leurs journalistes me posent trop de questions

Ne comprennent rien aux vies que l’on mène

Comme d’hab'… (Comme d’hab')

Comme d’hab'… (Comme d’hab')

Kacem fout l’faya, fait des dégâts, rend dingues des gars

Et, sans dégainer de guns, les dég-dégomme

Des gamins déconnent, des gones ont des guns et des cônes

Mais n’ont pas d'école et décollent, on picole, on dégueule des canettes

On rigole, on galère, on galope, on n’est pas des gars lents

Ni des gens galants, ça vient d’cette bouche d'égout dégueulasse…

L’esprit en proie à trop de sinsemilia

J’suis comme ces milliers de fils d’ouvriers humiliés

Gentil garçon timide, l’ami, aucune limite

J’milite pour le love, leurs conneries m’saoulent

Ils se moquent de nos gimmicks, chaque fois qu’ils nous imitent

Ils nous font passer pour des loques, pour des fous

J’résiste même si c’est pas facile tous les jours

Trop de larmes ont coulé sur mes joues

Dis-leur, dis-leur qu’on fait pas ça pour les sous

Oh no no no

Comme d’hab', on va leur mettre la pression

Même s’ils n’aiment pas la zik que l’on aime

Chaque fois que j’allume la télévision

J’ai l’sentiment, l’impression que l’on gêne

Leurs journalistes me posent trop de questions

Ne comprennent rien aux vies que l’on mène

Comme d’hab'… (Comme d’hab')

Comme d’hab'… (Comme d’hab')

Quand un énième anonyme mime Eminem mais n’aime

Que les mots déments les moins lumineux, je l'élimine en le nommant

«L'ennemi de l'âme des mots «, le monde a mis là mes démons

Dans mon art: un peu trop de monde, et mon âme a dû

Me redemander en mendiant d’y remédier, j'écris mes dires

En trimant dur, et prémédite un crime odieux, j’ai cru m’aider

En cramant des micros, mon dieu, ma rime est dure, un diamant brut

Et sans écrin, j'écris mes dires et dis qu'ça craint, dur de mieux finir…

Se vanter, c’est vite une aventure avant tout

Dans vos textes, évitez d’inventer…

Nemir en invité: ça va tout savater

Souviens-t'en, c’est vital…

Comme d’hab', on va leur mettre la pression

Même s’ils n’aiment pas la zik que l’on aime

Chaque fois que j’allume la télévision

J’ai l’sentiment, l’impression que l’on gêne

Leurs journalistes me posent trop de questions

Ne comprennent rien aux vies que l’on mène

Comme d’hab'… (Comme d’hab')

Comme d’hab'… (Comme d’hab')

Le rap est mort alors on lui a fait sa fête des mères…

Enfant d’deux mondes: j’ai fuit l’démon…

La foule demande le fou, l’dément…

J’viens foutre la merde avec des mots: j’me moque des modes…

Rien à foutre

Nemir, Kacem Wapalek, Juliano, Guts, Blanka

Mireille mafieu, David assez louche

Pamela en personne, Mickaël vend des taz'

Zoals gewoonlijk zullen we ze onder druk zetten

Zelfs als ze niet van de muziek houden die wij leuk vinden

Elke keer als ik de televisie aanzet

Ik heb het gevoel, de indruk dat we er last van hebben

Hun journalisten stellen me te veel vragen

Begrijp de levens die we leiden niet

Zoals gewoonlijk... (Zoals gewoonlijk)

Zoals gewoonlijk... (Zoals gewoonlijk)

Kacem raakt in paniek, richt schade aan, maakt jongens gek

En, zonder wapens te trekken, de deg-degum

Kinderen die aan het rommelen waren, die hebben geweren en kegels

Maar heb geen school en vertrek, we drinken, we kotsen blikjes

We lachen, we worstelen, we galopperen, we zijn geen langzame jongens

Noch dappere mensen, het komt uit dit walgelijke mangat...

Geest geplaagd door te veel sinsemilia

Ik ben zoals die duizenden zonen van vernederde arbeiders

Leuke verlegen jongen, de vriend, geen grenzen

Ik voer campagne voor liefde, hun bullshit maakt me dronken

Ze lachen om onze gimmicks, elke keer dat ze ons imiteren

Ze laten ons eruit zien als vodden, als gekken

Ik weersta ook al is het niet elke dag makkelijk

Er zijn te veel tranen over mijn wangen gerold

Vertel ze, vertel ze dat we dit niet voor geld doen

Oh nee nee nee

Zoals gewoonlijk zullen we ze onder druk zetten

Zelfs als ze niet van de muziek houden die wij leuk vinden

Elke keer als ik de televisie aanzet

Ik heb het gevoel, de indruk dat we er last van hebben

Hun journalisten stellen me te veel vragen

Begrijp de levens die we leiden niet

Zoals gewoonlijk... (Zoals gewoonlijk)

Zoals gewoonlijk... (Zoals gewoonlijk)

Wanneer weer een andere anonieme Eminem nabootst maar niet leuk vindt

Dat ik de zwakste krankzinnige woorden elimineer door te benoemen

"De vijand van woorden van de ziel", de wereld heeft mijn demonen daar geplaatst

In mijn kunst: een beetje te druk, en mijn ziel moest

Vraag me opnieuw smekend om het te repareren, ik schrijf mijn woorden

Door hard te werken en een gruwelijke misdaad met voorbedachten rade te plegen, dacht ik dat ik mezelf aan het helpen was

Barstende microfoons, mijn god, mijn rijm is hard, een ruwe diamant

En zonder een doos, schrijf ik mijn woorden en zeg dat het klote is, moeilijk om het beter af te maken...

Opscheppen is al snel vooral een avontuur

Vermijd in uw teksten het uitvinden van...

Nemir als gast: het zal alles redden

Onthoud, het is van vitaal belang...

Zoals gewoonlijk zullen we ze onder druk zetten

Zelfs als ze niet van de muziek houden die wij leuk vinden

Elke keer als ik de televisie aanzet

Ik heb het gevoel, de indruk dat we er last van hebben

Hun journalisten stellen me te veel vragen

Begrijp de levens die we leiden niet

Zoals gewoonlijk... (Zoals gewoonlijk)

Zoals gewoonlijk... (Zoals gewoonlijk)

Rap is dood, dus we hebben het moederdag gegeven...

Kind van twee werelden: ik ben voor de demon gevlucht...

De menigte vraagt ​​om de gek, de demente...

Ik kom om de shit te verpesten met woorden: ik geef niets om mode...

Ik geef er geen fuck om

Nemir, Kacem Wapalek, Juliano, Guts, Blanka

Mireille Mafieu, David nogal achterdochtig

Pamela persoonlijk, Mickaël verkoopt taz'