Over and Even - Joan Shelley

We sigh at the morning softly

Take to them easy

The scent of the wood and coffee

Our cup is filling

Outside the river flows

Its course unfolding

A strength that never knows

A sweet outpouring

The scents, the bloom, the hours

I write you daily

I speak of friends and brothers

And sisters waiting

To sew your winter coat

To keep you warm and dry

The size of you to hold

Tender, not so tight

And over

And over

And over and even

And over

And over

And over and even

How can the stars design it

To pull and move us?

We crave their waning light

An ancient chorus

And draped in candelight

We did outshine it

I miss your scent and sight

How can I right this?

And over

And over

And over and even

And over

And over

And over and even

And over and even

And over and even

We zuchten zachtjes 's ochtends

Doe het ze gemakkelijk aan

De geur van hout en koffie

Ons kopje is zich aan het vullen

Buiten stroomt de rivier

Zijn koers ontvouwt zich

Een kracht die nooit weet

Een zoete uitstorting

De geuren, de bloei, de uren

Ik schrijf je dagelijks

Ik heb het over vrienden en broers

En zussen wachten

Om je winterjas te naaien

Om je warm en droog te houden

De grootte van je om vast te houden

Teder, niet zo strak

en over

en over

En over en zelfs

en over

en over

En over en zelfs

Hoe kunnen de sterren het ontwerpen?

Om ons te trekken en te verplaatsen?

We hunkeren naar hun afnemende licht

Een oud refrein

En gedrapeerd in kaarslicht

We hebben het overtroffen

Ik mis je geur en zicht

Hoe kan ik dit rechtzetten?

en over

en over

En over en zelfs

en over

en over

En over en zelfs

En over en zelfs

En over en zelfs