My Brother Loves Seagulls - Jim White, Mark Kozelek, Ben Boye

I just watched «When Nietzsche Wept»

Its been 3 nights, since I have slept

I just watched a physician turned psychoanalyst

Grappling with infidelity

I watched a teacher of philosophy

Tortured by memories

From the beginning to the end

I watched, «When Nietzsche Wept»

Saw I got call on Friday that my brother went

To the emergency room, he’d been rocked by nausea

He was dehydrated and colorless from anemia

And they laid him on his stomach to test the level of his pain

And on a level from 1 to 10

It came back 10

And they filled him up with morphine

But it had no effect on him

So they pumped him up with instead

And they sent him home to his quiet humble home

In the middle of nowhere, some rainy Ohio road

I’m told that his basement is cluttery

And his weeds are overgrown

They sent him back to his quiet Ohio home

On Saturday night I called him

Though I was told not to, for he needed rest

But I called him anyhow

Because I’ve been so anxious and restless

I offered him a visit but I could sense from his listlessness

His spiritless tone

For now, he preferred to be left alone

Over the weekend I read «The Smile at the Foot of the Ladder»

To comfort me through this stressful family matter

Every 5 pages I had to leave my bedroom

To relieve my bladder

Thinking there’s so much about being younger

That I took for granted

It’s only about 50 pages and I read about 15 tonight

The clown Auguste is 40 years old, if I’m right

I remember when I was just about to turn 40

I was at a bar in Tampa when a girl approached me

She said how old are you

I said, «I'm pretty old southern belle.»

She said, «Come on just tell me, I don’t mind, just tell me.»

«I won’t mind.»

I whimpered, «I'm 39.»

She stepped back and said, «Ah you’re not old.

yet.»

And she walked off and she was exactly right

I wasn’t old.

yet

I’m checking in every few hours with Ohio

But not directly with my brother he’s too tired

With his night at the hospital

It worries me that they pumped him up «Drugstore Cowboy» style

I hope they didn’t send him off with a whole bottle

Well, my brother, my love for you is at 11

It cannot be described in words

My love for you is ineffable

I’m sitting here in a menagerie of guitars and cables and microphones

Thinking «Am I a shitty brother?»

for not flying

But I respect your wishes to be left alone

I don’t know what it means to feel the ache in your bones

But I wait for you to call while I listen to this nylon-string guitar drone

Again, last night, I watched «When Nietzsche Wept»

Another sleepless night, worrying and fretting

But in the end, Dr. Breur said «my dear friend»

Nietzsche humbly said «We are friends, I like saying that.

No one ever said

this to me, we are friends.»

And he wept and he wept like never before

«But we are 2 ships,» he said.

«Each of which has its own goal and its course,»

Then they parted ways and Nietzsche walked out the door

This morning I reread «The Smile at the Foot of the Ladder»

I wanted to read it again

In a state of mind that was slightly less distracted

The other clown Antoine, falls sick and cannot take the stage

He was a mediocre clown, who barely got laughs anyway

And then the retired Auguste steps in to take his place

And Antoine dies from a broken heart

From his tent he hears

Auguste receive thunderous applause, laughter, and cheers

And Auguste goes off into the streets

And finds everlasting peace

And when he discovered that to be yourself, just yourself

Is a great thing

And a cop beats him to death with a baseball bat

So much for Auguste’s South American plan

And some witnesses come and flip Auguste on his back

And with a broad and terrific smile, he passed

His eyes open and gazing at the silver moon

And I closed the book and I called my brother

And said, «I love you.»

I called my brother today to say I love you

He said, «They found a large kidney stone and next Tuesday they’re going to

have it removed,»

No need for laser treatments and I don’t have to pass it through

I said «Are you sure you don’t want me to visit and help out somehow?»

He said, «Please don’t take this wrong but please, not this soon.»

He said, «You keep working brother, I love your music and I love you,»

I said, «Okay, but now before I go to the fishing pier today and take some

photos of seagulls for you,»

My brother loves seagulls

My brother loves to watch seagulls

Especially when they’re flying away

He loves my photos of seagulls, hovering of the San Francisco bay

My brother loves seagulls

My brother loves seagulls

Especially when they’re flying away

My brother loves to watch seagulls

Especially when they’re flying away

My brother loves seagulls

Especially when they’re flying away

My brother loves to watch seagulls

Especially when they’re flying away

My brother loves seagulls

Ik heb net "When Nietzsche Wept" gekeken

Het is 3 nachten geleden sinds ik heb geslapen

Ik zag net een arts die psychoanalyticus werd

Worstelen met ontrouw

Ik keek naar een leraar filosofie

Gemarteld door herinneringen

Van het begin tot het eind

Ik keek naar «When Nietzsche Wept»

Ik zag dat ik vrijdag werd gebeld dat mijn broer ging

Naar de eerste hulp, hij was opgeschrikt door misselijkheid

Hij was uitgedroogd en kleurloos door bloedarmoede

En ze legden hem op zijn buik om het niveau van zijn pijn te testen

En op een niveau van 1 tot 10

Het kwam terug 10

En ze vulden hem met morfine

Maar het had geen effect op hem

Dus ze pompten hem op met in plaats daarvan

En ze stuurden hem naar zijn rustige, nederige huis

In de middle of nowhere, een regenachtige weg in Ohio

Er is mij verteld dat zijn kelder rommelig is

En zijn onkruid is overwoekerd

Ze stuurden hem terug naar zijn rustige huis in Ohio

Op zaterdagavond belde ik hem

Hoewel mij werd verteld dat niet te doen, want hij had rust nodig

Maar ik heb hem toch gebeld

Omdat ik zo angstig en rusteloos ben geweest

Ik bood hem een ​​bezoek aan, maar ik merkte aan zijn lusteloosheid

Zijn geesteloze toon

Voorlopig werd hij liever met rust gelaten

In het weekend las ik «De glimlach aan de voet van de ladder»

Om me te troosten door deze stressvolle familiekwestie

Elke 5 pagina's moest ik mijn slaapkamer verlaten

Om mijn blaas te verlichten

Denken dat er zoveel is aan jonger zijn

Dat ik als vanzelfsprekend aannam

Het is slechts ongeveer 50 pagina's en ik heb er vanavond ongeveer 15 gelezen

De clown Auguste is 40 jaar oud, als ik het goed heb

Ik herinner me dat ik net 40 werd

Ik was in een bar in Tampa toen een meisje me benaderde

Ze zei hoe oud ben je?

Ik zei: "Ik ben een mooie oude zuidelijke schoonheid."

Ze zei: "Kom op, vertel het me, ik vind het niet erg, vertel het me gewoon."

"Ik vind het niet erg."

Ik jammerde: "Ik ben 39."

Ze deed een stap achteruit en zei: «Ah, je bent niet oud.

nog."

En ze liep weg en ze had precies gelijk

Ik was niet oud.

nog

Ik check om de paar uur in bij Ohio

Maar niet rechtstreeks met mijn broer, hij is te moe

Met zijn nacht in het ziekenhuis

Het baart me zorgen dat ze hem in de "Drugstore Cowboy"-stijl hebben opgepompt

Ik hoop dat ze hem niet met een hele fles hebben weggestuurd

Nou, mijn broer, mijn liefde voor jou is op 11

Het kan niet in woorden worden beschreven

Mijn liefde voor jou is onuitsprekelijk

Ik zit hier in een menagerie van gitaren en kabels en microfoons

Denken "Ben ik een slechte broer?"

voor het niet vliegen

Maar ik respecteer je wens om met rust gelaten te worden

Ik weet niet wat het betekent om de pijn in je botten te voelen

Maar ik wacht tot je belt terwijl ik luister naar deze nylon-snarige gitaardrone

Gisteravond keek ik opnieuw naar «When Nietzsche Wept»

Weer een slapeloze nacht, piekeren en piekeren

Maar uiteindelijk zei Dr. Breur "mijn beste vriend"

Nietzsche zei nederig: "We zijn vrienden, dat zeg ik graag.

Niemand heeft ooit gezegd

dit voor mij, we zijn vrienden.»

En hij huilde en hij huilde als nooit tevoren

«Maar we zijn twee schepen», zei hij.

«Elk heeft zijn eigen doel en zijn eigen koers»

Toen gingen ze uit elkaar en Nietzsche liep de deur uit

Vanmorgen herlas ik «De glimlach aan de voet van de ladder»

Ik wilde het nog een keer lezen

In een gemoedstoestand die iets minder afgeleid was

De andere clown Antoine, wordt ziek en kan het podium niet op

Hij was een middelmatige clown, die toch nauwelijks kon lachen

En dan komt de gepensioneerde Auguste tussenbeide om zijn plaats in te nemen

En Antoine sterft aan een gebroken hart

Vanuit zijn tent hoort hij

Auguste krijgt een daverend applaus, gelach en gejuich

En Auguste gaat de straat op

En vindt eeuwige vrede

En toen hij ontdekte dat je jezelf moest zijn, gewoon jezelf

Is een geweldig ding?

En een agent slaat hem dood met een honkbalknuppel

Tot zover het Zuid-Amerikaanse plan van Auguste

En sommige getuigen komen en draaien Auguste op zijn rug

En met een brede en geweldige glimlach is hij geslaagd

Zijn ogen gaan open en staren naar de zilveren maan

En ik sloot het boek en belde mijn broer

En zei: "Ik hou van je."

Ik heb vandaag mijn broer gebeld om te zeggen dat ik van je hou

Hij zei: "Ze hebben een grote niersteen gevonden en aanstaande dinsdag gaan ze"

laat het verwijderen,»

Geen laserbehandelingen nodig en ik hoef het niet door te geven

Ik zei: "Weet je zeker dat je niet wilt dat ik op bezoek kom en op de een of andere manier help?"

Hij zei: "Begrijp dit alsjeblieft niet verkeerd, maar alsjeblieft, niet zo snel."

Hij zei: "Je blijft werken broer, ik hou van je muziek en ik hou van je,"

Ik zei: "Oké, maar voordat ik vandaag naar de vissteiger ga en wat neem"

foto's van meeuwen voor u,»

Mijn broer houdt van meeuwen

Mijn broer kijkt graag naar meeuwen

Vooral als ze wegvliegen

Hij houdt van mijn foto's van meeuwen, zwevend boven de baai van San Francisco

Mijn broer houdt van meeuwen

Mijn broer houdt van meeuwen

Vooral als ze wegvliegen

Mijn broer kijkt graag naar meeuwen

Vooral als ze wegvliegen

Mijn broer houdt van meeuwen

Vooral als ze wegvliegen

Mijn broer kijkt graag naar meeuwen

Vooral als ze wegvliegen

Mijn broer houdt van meeuwen