Train to Imperia - J.Pappas, Lizzy McAlpine

I don’t know what they expect from me

All smiles, I wonder what they’re seeing

Thinking to myself, like

Feet tied together

I can’t keep up with my best life

I find it hard to think about you

When I’m never in the mood

And I can’t fight through it

Guess I ruined it

Always doubting the truth in this life

My life

Cooling it downtown

City is my surround sound

Looking around

Tryna get inspiration

I’m waiting for the for universe to take me

Feel like everybody hates me

How’d you expect me to write about love when I can’t love myself

Uh

And I’m being a little hyperbolic

Course I love myself

But I fixate on negatives

Need to work on turning them all into positives

Give my mental a temple so I acknowledge it

Polish my craft

Free myself and get back

Find myself getting mad

Pessimistic and sad

Sometimes I’m polar opposite

Catch me in the best mood and I’ll turn to an optimist

That version of me is often missed

Maybe I should just go ahead and relax a bit

Focus on my soul and where my passion is

Maybe then I’ll develop into a pacifist

I don’t know what they expect from me

All smiles, I wonder what they’re seeing

Thinking to myself, like

Feet tied together

I can’t keep up with my best life

I find it hard to think about you

When I’m never in the mood

And I can’t fight through it

Guess I ruined it

Always doubting the truth in this life

My life

Had to getaway for a little bit

Took a train to Imperia

Had some time to breathe

I’ma take all in before I got to leave

I’ma take all in before I got to leave

So what’s the move

I got a lot to prove

Get my self together

I don’t have time to lose

I lose my faith too much

I take the crutch

To keep me up from dust

The balance is a must

It’s the breeze that keeps me sane

The currents that move, the thunder and the rain

Listening to Nas, all the things he’s saying

And all I do is watch sitting on this train

It numbs the pain

I don’t know what they expect from me

All smiles, I wonder what they’re seeing

Thinking to myself, like

Feet tied together

I can’t keep up with my best life

I find it hard to think about you

When I’m never in the mood

And I can’t fight through it

Guess I ruined it

Always doubting the truth in this life

My life

Ik weet niet wat ze van me verwachten

Allemaal glimlachen, ik vraag me af wat ze zien

Bij mezelf denken, zoals

Voeten aan elkaar gebonden

Ik kan mijn beste leven niet bijhouden

Ik vind het moeilijk om aan je te denken

Als ik nooit in de stemming ben

En ik kan er niet doorheen vechten

Ik denk dat ik het verpest heb

Altijd aan de waarheid twijfelen in dit leven

Mijn leven

Verkoeling in de binnenstad

Stad is mijn surround sound

Rondkijken

Probeer inspiratie op te doen

Ik wacht tot het universum me meeneemt

Heb het gevoel dat iedereen me haat

Hoe had je verwacht dat ik over liefde zou schrijven als ik niet van mezelf kan houden?

uh

En ik ben een beetje hyperbolisch

Natuurlijk hou ik van mezelf

Maar ik fixeer me op minpunten

Moet eraan werken om ze allemaal om te zetten in positieve punten

Geef mijn mentale een tempel zodat ik het erken

Poets mijn ambacht

Bevrijd mezelf en ga terug

Vind mezelf gek worden

Pessimistisch en verdrietig

Soms ben ik het tegenovergestelde

Vang me in de beste stemming en ik wend me tot een optimist

Die versie van mij wordt vaak gemist

Misschien moet ik gewoon doorgaan en een beetje ontspannen

Focus op mijn ziel en waar mijn passie ligt

Misschien ontwikkel ik me dan tot een pacifist

Ik weet niet wat ze van me verwachten

Allemaal glimlachen, ik vraag me af wat ze zien

Bij mezelf denken, zoals

Voeten aan elkaar gebonden

Ik kan mijn beste leven niet bijhouden

Ik vind het moeilijk om aan je te denken

Als ik nooit in de stemming ben

En ik kan er niet doorheen vechten

Ik denk dat ik het verpest heb

Altijd aan de waarheid twijfelen in dit leven

Mijn leven

Moest even weg

Met de trein naar Imperia

Even tijd gehad om op adem te komen

Ik neem alles op voordat ik moet vertrekken

Ik neem alles op voordat ik moet vertrekken

Dus wat is de zet?

Ik heb veel te bewijzen

Kom tot mezelf

Ik heb geen tijd om te verliezen

Ik verlies mijn geloof te veel

Ik neem de kruk

Om me tegen stof te houden

Het saldo is een must

Het is de bries die me gezond houdt

De stromen die bewegen, de donder en de regen

Luisteren naar Nas, alle dingen die hij zegt

En alles wat ik doe is kijken terwijl ik in deze trein zit

Het verdooft de pijn

Ik weet niet wat ze van me verwachten

Allemaal glimlachen, ik vraag me af wat ze zien

Bij mezelf denken, zoals

Voeten aan elkaar gebonden

Ik kan mijn beste leven niet bijhouden

Ik vind het moeilijk om aan je te denken

Als ik nooit in de stemming ben

En ik kan er niet doorheen vechten

Ik denk dat ik het verpest heb

Altijd aan de waarheid twijfelen in dit leven

Mijn leven