Hieronder staat de songtekst van het nummer Fragilidad , artiest - Ismael Serrano met vertaling
Originele tekst met vertaling
Ismael Serrano
Todo es frágil:
Tu costumbre de amarme
Mi fe
El silencio y la vida que duerme
En un vagón de tren
Tu contrato fugaz
La memoria
Este hilo de voz
Las quimeras que surcan estrechos
Y este corazón
Que persigue tu rastro
En la alfombra de la habitación
No es tan frágil
El trueno del fúsil
El temor
A perderme tus dulces mañanas
Tanto dolor
La memoria del banco
El aroma de aceite en el mar
Las fronteras de acero para hombres
Humo para el capital
Que regula espejismos
Y ordena tu necesidad
Yo soy frágil como un cristal
Si falta usted a esta cita, mi amor
Si el canto se llena de olvido
Si el recuerdo se va
Y ya no ríe conmigo
Quizá no seamos héroes
Pero aún seguimos vivos
Y en la crisálida su voz estallará
Y no se quedará inmóvil al borde del camino
Y hará futuro su fuerte fragilidad
Es tan frágil el abrazo del mundo y su paz
La promesa desde la tribuna
Y su empeño por perdurar
Soberbio y resistente
Es el grito del miedo anunciando el final
Y la noche que escupen al cielo
Tantas chimeneas
Los disparos de nieve
El rugido de las bayonetas
Quizá no sea tan frágil
Tu costumbre de amarme
Mi fe
Tu voz y tu memoria
¿Sabes?, quizá me equivoqué
Quizá no sea indestructible
El trueno del fusil, tanto dolor
La burbuja que encierra este grito
Y este temor
A saberme perdido
A perderte y perder la razón
Yo soy frágil como un cristal
Si falta usted a esta cita, mi amor
Si el canto se llena de olvido
Si el recuerdo se va
Y ya no ríe conmigo
Quizá no seamos héroes
Pero aún seguimos vivos
Y en la crisálida su voz estallará
Y no se quedará inmóvil al borde del camino
Y hará futuro su fuerte fragilidad
Alles is kwetsbaar:
jouw gewoonte om van me te houden
Mijn geloof
De stilte en het leven dat slaapt
In een treinwagon
uw vluchtige contract
De herinnering
Deze draad van de stem
De chimaera's die de zeestraat oversteken
en dit hart
die je spoor achtervolgt
Op het tapijt in de kamer
niet zo breekbaar
De donder van het geweer
De angst
Om je zoete ochtenden te missen
Zo veel pijn
Het geheugen van de bank
De geur van olie in de zee
De stalen boorden voor mannen
rook voor de hoofdstad
dat luchtspiegelingen regelt
En bestel uw behoefte
Ik ben zo breekbaar als glas
Als je deze afspraak mist, mijn liefste
Als het lied gevuld is met vergetelheid
Als het geheugen gaat
En je lacht niet meer met mij
We zijn misschien geen helden
Maar we leven nog
En in de pop zal zijn stem barsten
En het zal niet stil blijven staan aan de kant van de weg
En het zal de toekomst zijn sterke kwetsbaarheid maken
De omhelzing van de wereld en haar vrede is zo kwetsbaar
De belofte van de tribune
En zijn vastberadenheid om te volharden
Fantastisch en resistent
Het is de kreet van angst die het einde aankondigt
En de nacht dat ze in de lucht spugen
zoveel schoorstenen
sneeuw schoten
Het gebrul van bajonetten
Misschien is het niet zo kwetsbaar
jouw gewoonte om van me te houden
Mijn geloof
Je stem en je geheugen
Weet je, misschien had ik het mis
Het is misschien niet onverwoestbaar
De donder van het geweer, zoveel pijn
De bubbel die deze schreeuw omsluit
en deze angst
om te weten dat ik verloren ben
Om jezelf te verliezen en je reden te verliezen
Ik ben zo breekbaar als glas
Als je deze afspraak mist, mijn liefste
Als het lied gevuld is met vergetelheid
Als het geheugen gaat
En je lacht niet meer met mij
We zijn misschien geen helden
Maar we leven nog
En in de pop zal zijn stem barsten
En het zal niet stil blijven staan aan de kant van de weg
En het zal de toekomst zijn sterke kwetsbaarheid maken
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt