Ana - Ismael Serrano

Ana, es tan corta la vida

Y son tantas despedidas,

Llenas de promesas vanas.

Ana, que sera de nosotros,

Cuando caigmos y otros

Ocupen nuestro lugar.

Ana, donde sera la batalla

Proxima en que perdamos

La guerra contra la soledad.

Ana, volveras a escuchar

Las piedras que contra tu ventana

Lanzo la felicidad,

Lanzo la felicidad.

Ana, es tan corta la vida

Quizas me vuelva mentira

Y no te conozca maana.

Ana, cuando te esconda un abrazo

Recuerda entonces el ao En que forjamos la paz

Ana, quizas me marche y no vuelva

Quizas me muera y no tengas

Que maldecirme jamas.

Ana, te veo y me declaro culpable

De desear tu presencia

Mas que desear la paz.

Ana, que hago yo con mis canciones

Con el manojo de escarcha

Con mis ganas de matar.

Ana, que hago yo con las montaas

De papeles que he firmado

Jurando morir o amar,

Jurando morir o amar.

Ana.

Ana, het leven is zo kort

En er zijn zo veel afscheid,

Vol loze beloften.

Ana, wat zal er van ons worden,

Wanneer we vallen en anderen

Neem onze plaats in.

Ana, waar zal de strijd zijn?

Vervolgens verliezen we

De oorlog tegen eenzaamheid.

Ana, je luistert nog een keer

De stenen die tegen je raam

ik gooi geluk,

Ik laat geluk los.

Ana, het leven is zo kort

Misschien word ik een leugen

En ik ken je morgen niet.

Ana, als ik een knuffel voor je verberg

Denk aan het jaar waarin we vrede smeedden

Ana, misschien ga ik weg en kom ik niet meer terug

Misschien sterf ik en jij niet

Vervloek me dan ooit.

Ana, ik zie je en ik pleit schuldig

Om je aanwezigheid te wensen

Meer dan vrede wensen.

Ana, wat moet ik met mijn liedjes

Met de bos van vorst

Met mijn verlangen om te doden.

Ana, wat moet ik met de bergen?

Van papieren die ik heb ondertekend

Zweren om te sterven of lief te hebben,

Zweren om te sterven of lief te hebben.

Ana.