Skibereen - Irish Stew of Sindidun

Oh, father dear, I ofttimes hear you speak of Erin’s Isle

Her lofty scenes, her valleys green, her mountains rude and wild

They say it`s a lovely land wherein a prince might dwell

Then why did you abandon her, the reason to me tell

My son, I loved my native land with energy and pride

Then a blight came over all my crops and my sheep and cattle died

The rents and taxes were to pay, I could not them redeem

And that’s the cruel reason I left old Skibereen

How well I do remember that bleak November day

When the bailiff and the landlord came to drive us all away

They set the roof on fire with their cursed English spleen

And that’s another reason I left old Skibereen

Your mother, too, God rest her soul, lay on the snowy ground

She fainted in her anguishing seeing the desolation round

She never rose, but passed away from life to immortal dreams

And that’s another reason I left old Skibereen

Oh you were only two years old and feeble was your frame

I could not leave you with my friends for you bore your father’s name

I wrapped you in my cota mor at the dead of the night unseen

And I heved a sigh and I said goodbye to dear old Skibereen

Oh father dear the day will come when on vengeance we will call

And Irishmen both stout and tall will rally unto the call

I`ll be the man to lead the van beneath the flag of green

And loud and high we will raise the cry revenge for Skibereen

Oh, lieve vader, ik hoor je vaak praten over Erin's Isle

Haar verheven taferelen, haar groene valleien, haar bergen ruw en wild

Ze zeggen dat het een prachtig land is waar een prins zou kunnen wonen

Waarom heb je haar dan in de steek gelaten, de reden om me te vertellen?

Mijn zoon, ik hield van mijn geboorteland met energie en trots

Toen kwam er een plaag over al mijn gewassen en mijn schapen en runderen stierven

De huur en belastingen moesten worden betaald, ik kon ze niet inwisselen

En dat is de wrede reden dat ik de oude Skibereen verliet

Hoe goed herinner ik me die gure novemberdag?

Toen de deurwaarder en de huisbaas ons allemaal kwamen verdrijven

Ze staken het dak in brand met hun vervloekte Engelse milt

En dat is nog een reden waarom ik de oude Skibereen verliet

Je moeder ook, God rust haar ziel, lag op de besneeuwde grond

Ze viel flauw in haar angst bij het zien van de verlatenheid

Ze stond nooit op, maar stierf van het leven naar onsterfelijke dromen

En dat is nog een reden waarom ik de oude Skibereen verliet

Oh, je was pas twee jaar oud en zwak was je lichaam

Ik kon je niet bij mijn vrienden achterlaten, want je droeg de naam van je vader

Ik wikkelde je in het holst van de nacht ongezien in mijn cota mor

En ik slaakte een zucht en nam afscheid van de lieve oude Skibereen

Oh vader, de dag zal komen dat we wraak zullen nemen

En Ieren, zowel dik als lang, zullen zich aansluiten bij de oproep

Ik zal de man zijn om het busje te leiden onder de vlag van groen

En luid en hoog zullen we de kreet verheffen wraak voor Skibereen