Pile of Sins - Irish Stew of Sindidun

Breaking my mind with the thoughts of days of yore

I don’t count on my injured and suffering soul

So many tears were cried and many more will fall

It’s like being haunted by shadows and ghouls

The day seemed sore just as many times before

And also more dust soiled the road, once marked

I’m looking for silence in memories of mine

But I will find the silence only in the cellar of my home

Soon the night’ll be changed by the morning light

But the time still stands for me

There’s a pile of sins standing on my way

Whole injustice that scattered my dreams

Now I’m cooling my head in the depths of despair

Wondering in agony how this life isn’t fair

Exiled from the Father, the Son and the Holy Ghost

Occupied with questions of how much it will cost

I’m dreaming of happiness and love in better life

To feel the breath of tranquility and freedom once again

Waking up every day, no matter how long the nights

Where I will shatter all my doubts, becoming who I am

Finally, I‘m free to think of love in brand new life

Alone on the top of mountain so high

I climbed the pile of sins and left many things behind

But will I have the strength to step in the world on the other side?

My shallow heart’s still beating, I’m drenching in pain

They check my vital signs, but I’m sure I’m still alive

Will I die on the street begging for a fiver?

So may the roots of society and religion share my shame!

Mijn gedachten breken met de gedachten van weleer

Ik reken niet op mijn gewonde en lijdende ziel

Er zijn zoveel tranen gehuild en er zullen er nog veel meer vallen

Het is alsof je wordt achtervolgd door schaduwen en geesten

De dag leek net zo vaak zo pijnlijk

En ook meer stof bevuilde de weg, eenmaal gemarkeerd

Ik ben op zoek naar stilte in herinneringen aan mij

Maar ik zal de stilte alleen vinden in de kelder van mijn huis

Binnenkort verandert de nacht door het ochtendlicht

Maar de tijd staat nog steeds voor mij

Er staat een stapel zonden op mijn pad

Hele onrechtvaardigheid die mijn dromen verstrooide

Nu koel ik mijn hoofd in de diepten van wanhoop

Ik vraag me doodsangst af hoe dit leven niet eerlijk is

Verbannen van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest

Bezig met vragen over hoeveel het gaat kosten

Ik droom van geluk en liefde in een beter leven

Om opnieuw de adem van rust en vrijheid te voelen

Elke dag wakker worden, hoe lang de nachten ook zijn

Waar ik al mijn twijfels zal verbrijzelen, worden wie ik ben

Eindelijk ben ik vrij om aan liefde te denken in een gloednieuw leven

Alleen op de top van de berg zo hoog

Ik klom op de stapel zonden en liet veel dingen achter

Maar zal ik de kracht hebben om in de wereld aan de andere kant te stappen?

Mijn ondiepe hart klopt nog steeds, ik ben doorweekt van de pijn

Ze controleren mijn vitale functies, maar ik weet zeker dat ik nog leef

Zal ik op straat sterven, bedelend om een ​​vijfje?

Mogen de wortels van de samenleving en religie mijn schaamte delen!