Whiskey and Miles Behind - Irish Stew of Sindidun

The games we sometimes played forbidden

This morning I’ll take the light

From the sun and take it more, just for me

For I didn’t take it before

Our lives are still on the verge

There’s not even a thing to cheer

But you who watch us all from above

Don’t let me be a slave to my fear

Chorus:

Just show me the way and that way I will go

That’s the way my luck I will find

And keep me away from my hardest feelings

Just me and whiskey and miles behind

Time ate the memories, once for all

Maybe there is a way out, but no one to call

Half past one o’clock in the morning

Sun will rise and soon will set, still the same

In another day of shame

With these days the years have gone

The faces we knew, no more clear

If we could turn back the hands of time

We’ll gain another life, to spend it better way and to feel.

De games die we soms speelden, waren verboden

Vanmorgen pak ik het licht

Van de zon en meer, alleen voor mij

Want ik heb het niet eerder genomen

Ons leven staat nog steeds op het punt

Er is niet eens iets om te juichen

Maar jij die ons allemaal van bovenaf bekijkt

Laat me geen slaaf zijn van mijn angst

Refrein:

Wijs me gewoon de weg en die kant op zal ik gaan

Dat is de manier waarop ik mijn geluk zal vinden

En houd me weg van mijn moeilijkste gevoelens

Alleen ik en whisky en mijlen achter

De tijd heeft de herinneringen opgegeten, voor eens en altijd

Misschien is er een uitweg, maar niemand om te bellen

Half één in de ochtend

De zon komt op en gaat binnenkort onder, nog steeds hetzelfde

Op een nieuwe dag van schaamte

Met deze dagen zijn de jaren voorbij

De gezichten die we kenden, niet duidelijker

Als we de tijd konden terugdraaien

We zullen een ander leven krijgen, om het beter te besteden en te voelen.