Золотыми кольцами - Илья Чёрт

Золотыми кольцами

Струны на моей гитаре вьются.

Как мечтал по жизни я

На парашюте с неба звездануться.

Но моя земная мама

Говорила: "Никуда не деться,

Самолёт твой на ремонте,

Самолёт безоблачного детства".

В школе я за парту сел,

И десять лет я просто не смеялся.

И пока все учились жизни,

Самолёт мой в небо отрывался.

Как кайфово в небе синем,

Что так высоко над головой.

И, пока я пел песни с птицами,

Юность моя накрылась звездой.

И вот уже далеко детство,

Мне до сих пор никак не приземлиться.

Я даже рад на самом деле,

Что не за что ногами зацепиться.

А вы заткните уши, братцы,

Чтоб не слышать эти мои песни.

Круче, чем по небу шляться,

Нет на свете заразнее болезни.

Каждому свой самолет,

Каждому свой самолет,

Каждому свой самолет,

Каждому свой самолет.

gouden ringen

De snaren van mijn gitaar zijn gedraaid.

Hoe ik van het leven droomde

Ster aan een parachute vanuit de lucht.

Maar mijn aardse moeder

Ze zei: "Nergens om heen te gaan,

Je vliegtuig wordt gerepareerd

Het vlak van een onbewolkte jeugd.

Op school ging ik aan het bureau zitten,

En tien jaar lang heb ik gewoon niet gelachen.

En terwijl iedereen over het leven leerde,

Mijn vliegtuig steeg op in de lucht.

Wat gaaf in de blauwe lucht

Zo hoog boven je hoofd.

En terwijl ik liedjes zong met de vogels,

Mijn jeugd was bedekt met een ster.

En nu is de kindertijd ver weg,

Ik kan nog steeds niet landen.

Ik ben eigenlijk blij

Dat er niets is om je aan vast te klampen met je voeten.

En je stopt je oren, broeders,

Om deze mijn liedjes niet te horen.

Koeler dan dwalen door de lucht

Er is geen besmettelijke ziekte meer in de wereld.

Ieder zijn eigen vliegtuig

Ieder zijn eigen vliegtuig

Ieder zijn eigen vliegtuig

Ieder zijn eigen vliegtuig.