Уеду! - Игорь Тальков

Я столько грёз посеял

И столько нервов сжёг,

Пока к заветной цели

Сквозь все преграды шёл,

И вот пришёл отчасти

И посмотрел вокруг,

Но ожидаемого счастья

Не обнаружил вдруг.

Завтра уеду,

Махну на всё рукой.

Завтра уеду

Искать покой.

Завтра уеду,

Лягу на грунт,

А те, кто знал меня,

Простят и всё поймут.

Уеду!

И кто мог знать в ту пору,

Когда душа рвалась

Скорее взмыть на гору

С названием «Парнас»,

Что на вершине этой

С протянутой рукой

Мне суждено стоять и петь:

«Подайте на покой».

Ой.

Завтра уеду,

Махну на всё рукой.

Завтра уеду

Искать покой.

Завтра уеду,

Лягу на грунт,

А те, кто знал меня,

Простят и всё поймут.

Уеду!

Уеду!

Брошу всё и уеду!

Надоело!

Достаточно!

Уеду!

Ik heb zoveel dromen gezaaid

En zoveel zenuwen verbrand

Terwijl naar het gekoesterde doel

Ging door alle barrières

En nu kwam voor een deel

En keek om zich heen

Maar het verwachte geluk

Kwam er niet ineens achter.

Ik vertrek morgen

Ik zwaai naar alles met mijn hand.

ik vertrek morgen

Zoek vrede.

Ik vertrek morgen

ik ga op de grond liggen

En degenen die mij kenden

Vergeef en begrijp alles.

Ik ga ervandoor!

En wie kon dat op dat moment weten

Toen de ziel brak

Vlieg liever de berg op

Met de naam "Parnassus",

Wat komt hier bovenop?

Met uitgestoken hand

Ik ben voorbestemd om te staan ​​en te zingen:

"Geef me rust."

Au.

Ik vertrek morgen

Ik zwaai naar alles met mijn hand.

ik vertrek morgen

Zoek vrede.

Ik vertrek morgen

ik ga op de grond liggen

En degenen die mij kenden

Vergeef en begrijp alles.

Ik ga ervandoor!

Ik ga ervandoor!

Ik laat alles vallen en vertrek!

Moe!

Genoeg!

Ik ga ervandoor!