Ты опоздала - Игорь Тальков

Не смотри на меня с грустью, все пройдет - пустяки.

Просто нас занесло в устье фатальной реки.

Опьяненные нашей встречей, мы забыли с тобой,

Что день караулил вечер, а отливы - прибой.

Все, все происходит в мире не так

По чьей-то неведомой нам воле.

А так, как должно быть, только в мечтах,

В наших мечтах - но не боле.

Не смотри на меня с печалью, час прощанья пробит.

Мы же знали про все вначале, только делали вид,

Что не чувствуем чужой боли и что бог нас простит

За классический треугольник и за слезы обид.

Но ты опоздала, а не она.

Та, что пришла до тебя.

А жизнь нам осталась что-то должна,

Коль мы расстаемся любя.

Все, все происходит в мире не так

По чьей-то неведомой нам воле.

А так, как должно быть, только в мечтах,

В наших мечтах - но не боле.

Да, ты опоздала, а не она.

Та, что пришла до тебя.

А жизнь нам осталась что-то должна,

Коль мы расстаемся любя.

Kijk me niet verdrietig aan, alles gaat voorbij - niets.

We zijn net in de monding van een noodlottige rivier terechtgekomen.

Bedwelmd door onze ontmoeting, vergaten we met jou

Dat de dag de avond bewaakte, en de eb - de branding.

Alles, alles gaat mis in de wereld

Door iemands wil die ons onbekend is.

En zoals het zou moeten zijn, alleen in dromen,

In onze dromen - maar niet meer.

Kijk me niet verdrietig aan, het uur van afscheid is voorbij.

We wisten in het begin van alles, we deden net alsof

Dat we de pijn van iemand anders niet voelen en dat God ons zal vergeven

Voor de klassieke driehoek en voor de tranen van beledigingen.

Maar jij was te laat, zij niet.

Degene die je voorging.

En het leven is ons iets verschuldigd,

Als we uit elkaar gaan in liefde.

Alles, alles gaat mis in de wereld

Door iemands wil die ons onbekend is.

En zoals het zou moeten zijn, alleen in dromen,

In onze dromen - maar niet meer.

Ja, jij bent laat, zij niet.

Degene die je voorging.

En het leven is ons iets verschuldigd,

Als we uit elkaar gaan in liefde.