Бывший подъесаул - Игорь Тальков

Бывший подъесаул уходил воевать,

На проклятье отца и молчание брата -

Он ответил: "Так надо, но вам не понять..."

Тихо обнял жену и добавил: "Так надо!"

Он вскочил на коня, проскакал полверсты

Но, как вкопанный, встал у речного затона -

И река приняла ордена и кресты,

И накрыла волна золотые погоны.

И река приняла ордена и кресты,

И накрыла волна золотые погоны.

Ветер сильно подул, вздыбил водную гладь;

Зашумела листва, встрепенулась природа.

И услышал казак: "Ты идешь воевать

За народную власть со своим же народом!"

И услышал казак: "Ты идешь воевать

За народную власть со своим же народом!"

Он встряхнул головой и молитву прочел,

И коню до костей шпоры врезал с досады!

Конь шарахнулся так, как от ладана черт -

От затона, где в ил оседали награды.

Любо, братцы, любо, любо, братцы, жить -

С нашим атаманом не приходится тужить!

Любо, братцы, любо, любо, братцы, жить -

С нашим атаманом не приходится тужить!

И носило его по родной стороне,

Где леса и поля превратились в плацдармы!

Бывший подъесаул преуспел в той войне,

И закончил ее на посту Командарма!

Природа мудра, и Всевышнего глаз -

Видит каждый наш шаг на тернистой дороге!

Наступает момент, когда каждый из нас

У последней черты вспоминает о Боге!

Вспомнил и командарм - и проклятье Отца,

И как божий наказ у реки не послушал;

Когда щелкнул затвор и девять граммов свинца

Отпустили на суд его грешную душу...

А затон, все хранит в глубине ордена;

И вросли в берега золотые погоны!

На года, на века;

на все времена -

Непорушенной памятью Тихого Дона.

На года, на века;

на все времена -

Непорушенной памятью Тихого Дона!

Любо, братцы, любо, любо, братцы, жить -

С нашим атаманом не приходится тужить!

Любо, братцы, любо, любо, братцы, жить -

С нашим атаманом не приходится тужить!

De voormalige podaul ging vechten,

Over de vloek van de vader en de stilte van de broer -

Hij antwoordde: "Dus het is nodig, maar je begrijpt het niet ..."

Hij omhelsde stilletjes zijn vrouw en voegde eraan toe: "Dus het is nodig!"

Hij sprong op een paard, galoppeerde een halve verst

Maar alsof hij met wortel en tak vast zat, stond hij aan het binnenwater van de rivier -

En de rivier ontving bevelen en kruisen,

En bedekte de golf van gouden schouderbanden.

En de rivier ontving bevelen en kruisen,

En bedekte de golf van gouden schouderbanden.

De wind blies krachtig, deed het wateroppervlak omhoog komen;

Het gebladerte ritselde, de natuur kwam op gang.

En de Kozak hoorde: "Je gaat vechten

Voor de macht van het volk met hun eigen volk!"

En de Kozak hoorde: "Je gaat vechten

Voor de macht van het volk met hun eigen volk!"

Hij schudde zijn hoofd en zei een gebed,

En hij spoorde het paard met ergernis tot op het bot aan!

Het paard schrok als een hel van wierook -

Van het binnenwater, waar onderscheidingen in het slib neerstreken.

Liefde, broers, liefde, liefde, broers, om te leven -

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

Liefde, broers, liefde, liefde, broers, om te leven -

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

En droeg het aan de inheemse kant,

Waar bossen en velden voetsteunen zijn geworden!

De voormalige podaul slaagde in die oorlog,

En hij maakte het af op de post van commandant!

De natuur is wijs, en de ogen van de Allerhoogste -

Hij ziet elke stap op een doornige weg!

Er komt een tijd dat ieder van ons

Op de laatste regel herinnert hij zich God!

Ik herinnerde me ook de commandant - en de vloek van de Vader,

En daar Gods bevel bij de rivier niet luisterde;

Toen de sluiter klikte en negen gram lood

Ze lieten zijn zondige ziel terechtstaan...

En de opstuwing houdt alles in de diepte van de bestelling;

En gouden schouderbanden zijn uitgegroeid tot de oevers!

Jarenlang, eeuwenlang;

voor alle tijden -

Ononderbroken herinnering aan de Quiet Don.

Jarenlang, eeuwenlang;

voor alle tijden -

Ononderbroken herinnering aan de Quiet Don!

Liefde, broers, liefde, liefde, broers, om te leven -

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!

Liefde, broers, liefde, liefde, broers, om te leven -

Je hoeft niet te treuren met onze ataman!