Праздник - Игорь Тальков

Милая, сегодня праздник.

День открытых дверей в забытом доме.

Милая, невероятно то, что мне так повезло:

Я ощущаю тепло твоей ладони.

День, день и ночь, ночь и день ожидал,

Я всегда ожидал эту встречу,

Тихо скользили года, угасая вдали без следа,

А я ждал этот вечер.

Пусть между нами — стена:

У тебя я — один, у меня ты — одна, даже пусть

за стеною,

И не наша вина в том, что жизнь так сложна

И что я — не с тобою и ты — не со мною.

Милая, но мы не будем

Дом возводить из песка и улетать в облака с тобой

не будем.

Милая, но сегодня — праздник.

Завтра закружат тебя, нежность твою губя, скупые

будни.

День, день и ночь, ночь и день ожидал,

Я всегда ожидал эту встречу.

Тихо скользили года, угасая вдали без следа,

А я ждал этот вечер.

Пусть между нами — стена:

У тебя я — один, у меня ты — одна, даже пусть за стеною,

И не наша вина в том, что жизнь так сложна

И что я — не с тобою и ты — не со мною

Lieverd, vandaag is een feestdag.

Open dag in een vergeten huis.

Schat, het is ongelooflijk dat ik zoveel geluk heb

Ik voel de warmte van je handpalm.

Dag, dag en nacht, nacht en dag had ik verwacht

Ik heb altijd uitgekeken naar deze ontmoeting

Jaren gleden stilletjes voorbij, verdwenen zonder een spoor achter te laten,

En ik keek uit naar deze avond.

Laat er een muur tussen ons zijn:

Je hebt mij alleen, ik heb jou alleen, zelfs als

achter de muur

En het is niet onze schuld dat het leven zo ingewikkeld is

En dat ik niet bij jou ben en jij niet bij mij.

Schat, maar dat doen we niet

Bouw een huis van zand en vlieg met jou de wolken in

we zullen niet.

Lieverd, maar vandaag is een feestdag.

Morgen zullen ze je omcirkelen, je tederheid verpesten, gierig

Doordeweekse dagen.

Dag, dag en nacht, nacht en dag had ik verwacht

Ik heb altijd uitgekeken naar deze ontmoeting.

Jaren gleden stilletjes voorbij, verdwenen zonder een spoor achter te laten,

En ik keek uit naar deze avond.

Laat er een muur tussen ons zijn:

Je hebt mij alleen, ik heb jou alleen, zelfs als achter een muur,

En het is niet onze schuld dat het leven zo ingewikkeld is

En dat ik niet bij jou ben en jij niet bij mij