Non posso - Gigi Finizio

Amo di te lo sguardo seducente, confondi sai il corpo con la mente,

un attimo tu sei che mi attraversa il cuore

e mi travolge.

Amo di te le frasi sotto voce, sospiri

che ridanno nuova luce,

un brivido risale su rompendo gli argini di un cielo blu.

Dove vorrei nascondermi dal mondo,

sopra di te e sentire ogni respiro tuo, ma durerà il tempo di un secondo ormai.

Lo sai che io non posso, c'è ancora il suo riflesso e cosa farei ora che sei a

un passo dal mio sentirti addosso, fare l’amore adesso.

Un gioco non è, scusami

se non posso…

Amo di te i vuoti da riempire,

le notti che non hanno mai una fine

e dimmi tu chi sei, se dietro a un’altra

donna ti nascondi.

Amo di te le cose che non dici, silenzi che non hanno più radici,

un mare di complicità stare con

te mi ruba l’anima.

Io che vorrei andare fino in fondo, restando qui mi perdo in ogni gesto tuo,

ma durerà il tempo

di un secondo ormai.

Lo sai che io non posso, c'è ancora il suo riflesso e cosa farei ora che sei a

un passo dal mio sentirti addosso, fare l’amore adesso.

Un gioco non è, scusami

se non posso…

Sei solo un momento, ti voglio, mi arrendo, l’amore tra noi mai.

Ik hou van je, de verleidelijke blik, je weet dat je het lichaam met de geest verwart,

een moment dat je mijn hart kruist

en overweldigt mij.

Ik hou van de zinnen onder je adem, zuchten

die nieuw licht geven,

een rilling stijgt op en breekt de oevers van een blauwe lucht.

Waar ik me zou willen verbergen voor de wereld,

boven je en voel je elke ademhaling, maar het zal nu zo lang als een seconde duren.

Je weet dat ik het niet kan, er is nog steeds zijn spiegelbeeld en wat ik zou doen nu je bij bent

een stap verwijderd van jou op mij voelen, nu vrijen.

Een spel is dat niet, sorry

als ik niet kan...

Ik hou van je de gaten om te vullen,

de nachten die nooit eindigen

en vertel me wie je bent, als je achter een ander zit

vrouw verberg je je.

Ik hou van je de dingen die je niet zegt, stiltes die geen wortels meer hebben,

een zee van medeplichtigheid om bij te zijn

het steelt mijn ziel.

Ik die er helemaal voor zou willen gaan, hier blijven, ik verdwaal in elk gebaar van jou,

maar het zal lang duren

van een seconde nu.

Je weet dat ik het niet kan, er is nog steeds zijn spiegelbeeld en wat ik zou doen nu je bij bent

een stap verwijderd van jou op mij voelen, nu vrijen.

Een spel is dat niet, sorry

als ik niet kan...

Je bent gewoon een moment, ik wil je, ik geef het op, de liefde tussen ons nooit.