La Vie Est Brêve - Fikret Kızılok

La vie est brève

Un peu de rêve

Un peu d’amour

Et puis bonjour

La vie est vaine

Un peu de peine

Un peu d’espoir

Et puis bonsoir

Sofya’da hayat güzel geçiyordu

Fransızcamı geliştirmiştim

Ne de olsa davetli sürgün hayatı

Diplomatik misyonların davetleri

Ziyafetler, açılışlar, akşam yemekleri…

Memleketim için ne gerekiyorsa

Buradan yapmaya çalışıyordum

Arkadaşlarımla yazışmayı hiç aksatmadım

Zaman bizim zamanımızı bekliyordu

La vie est brève

Un peu de rêve

Un peu d’amour

Et puis bonjour

La vie est vaine

Un peu de peine

Un peu d’espoir

Et puis bonsoir

Bir gün Sofya’nın müzikli bir çay bahçesinde

Birden yanı başıma bir Bulgar köylüsü geldi

Garson, onunla ilgilenmekten hoşlanmadı

Köylü: «Bulgaristan, benim çalışmamla yaşatılıyor.»

«Bulgaristan benim tüfeğimle korunuyor.»

«Verin çayımı pastamı, alın parasını.» dedi

Ben de köylüden yana çıktım

«Benim de köylüm böyle olmalı.» dedim

«İşte böyle olmalı!»

La vie est brève

Un peu de rêve

Un peu d’amour

Et puis bonjour

La vie est vaine

Un peu de peine

Un peu d’espoir

Et puis bonsoir

Dimitrina, General Ratçov Patrov’un kızıydı

Onunla sık sık beraber olmak durumundaydık

Babası Bulgar müdafaa vekiliydi

Davet eder, her seferinde gelirdim

Kızıyla dans ederdik

Ondan çok hoşlanırdım

Konu dönüp dolaşıp siyasete gelince

«Kadın erkek eşitliği» derdim Dimitrina

«Seçim hakkı, seçilme hakkı»

«Kadınların her türlü özgürlüğü olmalı.»

Dimitrina da «Bu Avrupa’da bile yok ki Mustafa?

„Türkiye'de ne zaman olur?“

„Çok yakında.“ derdim Dimitrina

Hem de çok yakında…

Kadınlar yeniden doğuracaklar kendilerini.»