Tocca a me - Federica Carta

C'è una mia foto in camera

Dove sorrido con i miei

Tornerei lì, senza pensieri

Non sono un nome e un numero

Non sono tutto e subito

Io sono qui, persa da ieri

Quando tutto mi sembra una gabbia

Anche la pelle che indosso

Vado fuori di me (Di me)

Quando pensi che la gente sappia

E che sappia fin troppo, fin troppo di te

Conto i brividi sulla mia schiena

Come da bambina sopra a un’altalena

È tutto okay, è tutto okay

E se non è okay

Non so come si fa

A trovare un posto per noi

Ma tocca a me, tocca a me

C'è luce tra le lacrime

Non so come si fa

Ad aspettare domani

Tocca a me, tocca a me

Accedere la luce se non c'è

Dirti che ho paura non fa più paura

Solo la mia voce a farmi da armatura

Non so come si fa

A trovare un posto per noi

Ma tocca a me, tocca a me, tocca a me

Sai, sai che io certe notti volo

Con le finestre chiuse, ma

Tra le rovine Roma annega e brucia e non ti sento

Urla più forte come se volessi rompere a metà

Il filo della crisalide, torneremo a sorridere

Sotto il cielo di Atlantide, già lo sai

Apro gli occhi sopra un’altalena

Come da bambina il sogno poi s’avvera

È tutto okay, è tutto okay

Non so come si fa

A trovare un posto per noi

Ma tocca a me, tocca a me

C'è luce tra le lacrime

Non so come si fa

Ad aspettare domani

Tocca a me, tocca a me

Accedere la luce se non c'è

Dirti che ho paura non fa più paura

Solo la mia voce a farmi da armatura

Non so come si fa

A trovare un posto per noi

Ma tocca a me, tocca a me, tocca a me

Non so come si fa

A disegnare il futuro

Tocca a me, tocca a me, tocca a me

Er is een foto van mij in de kamer

Waar ik lach met de mijne

Ik zou er zonder zorgen teruggaan?

Ze zijn geen naam en geen nummer

Ze zijn niet meteen alles

Ik ben hier, verloren sinds gisteren

Als alles voor mij op een kooi lijkt

Zelfs de huid die ik draag

Ik ga uit mij (van mij)

Als je denkt dat mensen het weten

En dat hij te veel, te veel over jou weet

Ik tel de koude rillingen op mijn rug

Als een kind op een schommel

Het is oké, het is oké

En als dat niet goed is

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om een ​​plek voor ons te vinden

Maar het is aan mij, het is aan mij

Er is licht in de tranen

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om te wachten tot morgen

Het is mijn beurt, het is mijn beurt

Doe het licht aan als het er niet is

Je vertellen dat ik bang ben is niet langer eng

Alleen mijn stem om mijn wapenrusting te zijn

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om een ​​plek voor ons te vinden

Maar het is mijn beurt, het is mijn beurt, het is mijn beurt

Weet je, je weet dat ik sommige nachten vlieg

Met de ramen dicht, maar

Tussen de ruïnes verdrinkt en brandt Rome en ik hoor je niet

Schreeuw harder alsof je in tweeën wilt breken

De draad van de pop, we zullen weer lachen

Onder de hemel van Atlantis, je weet het al

Ik open mijn ogen over een schommel

Als kind komt de droom dan uit

Het is oké, het is oké

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om een ​​plek voor ons te vinden

Maar het is aan mij, het is aan mij

Er is licht in de tranen

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om te wachten tot morgen

Het is mijn beurt, het is mijn beurt

Doe het licht aan als het er niet is

Je vertellen dat ik bang ben is niet langer eng

Alleen mijn stem om mijn wapenrusting te zijn

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om een ​​plek voor ons te vinden

Maar het is mijn beurt, het is mijn beurt, het is mijn beurt

ik weet niet hoe ik het moet doen

Om de toekomst te ontwerpen

Het is mijn beurt, het is mijn beurt, het is mijn beurt