Vito - Fabio Concato

Vito ti ricordo ancora dentro a panni larghi

Ormai consumati da un fratello grande

Vito avevi gli occhi scuri

Una bocca grande ma con pochi denti

Ti prendevo in giro, ti facevo il verso:

Non te la prendevi

Vito la focaccia in classe la spezzavi in due

Con le mani sporche di non so che cosa;

Vito insieme sulle piante

A buttar giu' neve alle barbagianne;

Quelle con le trecce, quelle con gli occhiali;

Quelle proprio racchie

Vito, non ti ricordi

I furti in quel mercato rionale

Vito ti ricordo ancora con le braghe corte

E le gambe viola per il grande freddo

Vito ma com’eri buffo

Con quel cappellino con il paraorecchie

Una grossa sciarpa fatta da tua mamma:

Come ci tenevi

Vito quel giorno al doposcuola, ci presero un po' in giro

Avevano scoperto i nostri giochi strani

Vito non mi vergognavo di volerti bene

Di prenderti per mano darti il mio affetto

Quello che sapevo, quello che potevo

Vito, com'era bello col sole o con la neve

Tornare a casa.

insieme

Vito?

Vito ik herinner me je nog in flodderige doeken

Nu geconsumeerd door een grote broer

Vito je had donkere ogen

Een grote mond maar met weinig tanden

Ik lachte je uit, ik lachte je uit:

Je hebt het niet genomen

Vito de focaccia in de klas je brak hem in twee

Met mijn handen bevuild met ik weet niet wat;

Vito samen op de planten

Sneeuw gooien naar de kerkuilen;

Degenen met vlechten, die met een bril;

Die eigen rackets

Vito, je weet het niet meer

De diefstallen op die lokale markt

Vito herinnert zich je nog met een korte broek

En de paarse benen voor de grote kou

Vito, maar wat was je grappig

Met die muts met de oorflappen

Een dikke sjaal gemaakt door je moeder:

Hoe het je kon schelen?

Vito die dag na school maakten ze ons een beetje belachelijk

Ze hadden onze vreemde spelletjes ontdekt

Vito schaamde zich niet om van je te houden

Om je bij de hand te nemen en je mijn genegenheid te geven

Wat ik wist, wat ik kon

Vito, wat was het mooi in de zon of in de sneeuw

Ga terug naar huis.

samen

Vito?