Курган - Евгений Григорьев – Жека

Курган могильный срыли экскаватором,

Ещё давным-давно его разворовав,

Все почести, отвесив основателям,

Ну и потомкам кое-что, приврав.

А городок, что в честь могилы названный,

Уж триста лет, но как-то жизнь влачит,

С флажком и шариком в руках по праздникам,

И с Красиным, поднятым на гранит.

Курган, Курган ты как любовь не многословен,

Ну, а в домах твоих по-прежнему живёт,

Нем, как Герасим, глух как Бетховен.

Ну, в общем, добрый и талантливый народ.

Тобол несёт крючки теченьем медленным,

Мелея возле дамбы с каждым днём,

И кажется вот-вот уже последнюю,

Рыбёшку из воды мы достаём.

Но рыба, как и люди здесь отчаянна,

И как ни странно, выживает тут,

Хоть по пятёрке бесконечно, в виде вяленом

Её у пивзавода бабки продают.

Курган, Курган ты как любовь не многословен,

Ну, а в домах твоих по-прежнему живёт,

Нем, как Герасим, глух как Бетховен.

Ну, в общем, добрый и талантливый народ.

Птенцы твои в гостях лишь временами,

Опровергая тезис, что Курган — дыра,

Царят, уехав, в «смехопанораме»,

И к струнам преклоняют севера.

Простившись с тишиной дворов курганских,

Гуляют всюду, выпорхнув из гнёзд,

Мой голос из ларьков с кассет пиратских,

И песни наших Фабрикантских звёзд.

Курган, Курган ты как любовь не многословен,

Ну, а в домах твоих по-прежнему живёт,

Нем, как Герасим, глух как Бетховен.

Ну, в общем, добрый и талантливый народ.

De grafheuvel is gegraven door een graafmachine,

Na het lang geleden geplunderd te hebben,

Alle eer, de oprichters wegend,

Wel, aan de nakomelingen heb ik iets toegevoegd.

En de stad die vernoemd is naar het graf,

Al driehonderd jaar, maar op de een of andere manier sleept het leven zich voort,

Met een vlag en een ballon in de hand op vakantie,

En met Krasin opgegroeid op graniet.

Kurgan, Kurgan, jij bent, net als liefde, niet breedsprakig,

Wel, hij woont nog steeds in jullie huizen,

Hij is dom als Gerasim, doof als Beethoven.

Over het algemeen aardige en getalenteerde mensen.

Tobol draagt ​​haken met een langzame stroom,

Elke dag ondiep bij de dam,

En het lijkt erop dat dit de laatste is,

We halen de vissen uit het water.

Maar vissen zijn, net als mensen hier, wanhopig,

En vreemd genoeg overleeft het hier,

Tenminste voor vijf eindeloos, in de vorm van gedroogde

Grootmoeders verkopen het in de brouwerij.

Kurgan, Kurgan, jij bent, net als liefde, niet breedsprakig,

Wel, hij woont nog steeds in jullie huizen,

Hij is dom als Gerasim, doof als Beethoven.

Over het algemeen aardige en getalenteerde mensen.

Uw kuikens komen slechts af en toe op bezoek,

De stelling weerleggend dat Kurgan een gat is,

Ze regeren, nadat ze zijn vertrokken, in het "lachende panorama",

En het noorden buigt naar de snaren.

Afscheid nemen van de stilte van de Koergan-binnenplaatsen,

Ze lopen overal, fladderend uit hun nest,

Mijn stem uit de kraampjes van piratencassettes,

En de liedjes van onze Factory-sterren.

Kurgan, Kurgan, jij bent, net als liefde, niet breedsprakig,

Wel, hij woont nog steeds in jullie huizen,

Hij is dom als Gerasim, doof als Beethoven.

Over het algemeen aardige en getalenteerde mensen.