Le sourire - Emmanuel Moire

On a toujours le droit, de douter, décevoir, ceux qui sont

Restés et baisser les bras qu’on levait 100 fois, longtemps

Même, mais

On a toujours le droit, de pleurer, certains soirs, tenu au

Secret, quand la vie n’est pas, ce qu’on rêvait là

Longtemps même, avant même, de voir

Je donne un sourire sans savoir ou ça le mène s’il peut

Consoler pour qu’il me revienne

Je donne un sourire et soudain on a le même, le temps

D’essayer, tout vaut la peine

On a toujours le droit de tomber, de s’asseoir, sans se

Relever, de se dire pourquoi encore un combat, longtemps

Même, avant même d’y croire, d’y croire

Je donne un sourire sans savoir ou ça le mène s’il peut

Consoler pour qu’il me revienne

Je donne un sourire et soudain on a le même, le temps

D’essayer, tout vaut la peine

Donner un sourire et la terre devient l’Eden, l’Eden

Je donne un sourire sans savoir ou ça le mène, s’il peut

Consoler pour qu’il me revienne

Je donne un sourire et soudain on a le même, le temps

D’essayer, tout sourire, la Terre devient l’Eden

We hebben altijd het recht om te twijfelen, om degenen die dat wel zijn teleur te stellen

Bleef en legde de armen neer die we 100 keer ophieven, lang

Hetzelfde, maar

We hebben altijd het recht om te huilen, bepaalde avonden, gehouden op

Geheim, als het leven niet is, wat we daar droomden

Lang zelfs, zelfs eerder, om te zien

Ik glimlach niet wetend waar het hem brengt als hij kan

Comfort zodat het bij mij terugkomt

Ik glimlach en ineens hebben we hetzelfde, tijd

Om te proberen, alles is de moeite waard

We hebben altijd het recht om te vallen, te zitten, zonder

Sta op, om te zeggen waarom nog steeds een gevecht, een lange tijd

Zelfs, zelfs voordat je het gelooft, het gelooft

Ik glimlach niet wetend waar het hem brengt als hij kan

Comfort zodat het bij mij terugkomt

Ik glimlach en ineens hebben we hetzelfde, tijd

Om te proberen, alles is de moeite waard

Geef een glimlach en de aarde wordt Eden, Eden

Ik geef een glimlach zonder te weten waar het toe leidt, als het kan

Comfort zodat het bij mij terugkomt

Ik glimlach en ineens hebben we hetzelfde, tijd

Om te proberen, alle glimlachen, wordt de aarde Eden