Ce Mă Face Om - El Nino, Sisu

Ştiu ce mă face om, ce mă face să înţeleg

Cum decurge viaţa şi de cine să mă leg

Ştiu că trebuie să mă întreb căt mai des

Dacă dorm, dacă s-a golit paharul ştiu că trebuie să torn

Să curgă liniştea, fraţii să deguste

Cu capul dupa bani şi cu ochii după fuste

Maşina într-o culoare ţipătoare stă-n parcare

Şi fraierii se agită să vezi ce au în buzunare

Că-i la modă să te dai mare şi cu ce nu ai

Unii dau la schimb făină şi primesc mălai

Fac din el o mămăligă care să atragă atenţia

Un Mercedes negru să blocheze intersecţia

Ce mă face om, nu e haina mea de firmă

Şi nici ceasul de la mănă nu mă pune în lumină

Ce mă face om defapt, zămbetul mă dă gol

Pentru o familie fericită, dau sufletul meu de om

Mă întreb ce mă făce om

Haina care mă-mbracă sau perna pe care dorm

Maşina care m-aduce sau berea pe care o torn

Ceasul de la mănă sau sufletul meu de om

Probabil nu ne-am întrebat asta vreodată

Noi golanii ăştia crescuţi pe stradă fără tată

Ştiu ce te face o bagaboantă

Ştiu şi ce te face iubit în brigadă

Ştiu şi ce te face urăt de gardă

Ştiu cine face urăt că îi e frică să cadă

Ştiu toate ăstea şi totuşi nu ştiu nimic niciodată

Despre vreo fată, sau despre vreo faptă

Fiindcă sunt și domn şi pe stradă am învăţat să-mi văd de treabă

Îţi iei ce e al tău şi pleci în grabă

Dacă ce te face om, te aşteaptă acasă cu o masă caldă

Poate cerul să cadă, dacă nu mă aşteaptă nimeni

Atunci nu o să vezi că mă întorc

Acolo vreodată

Aştept să mă întoarcă inima

Stau drept pănă mor

E tot ce mă face om

E ce nu mă lasă noaptea să dorm

Durerea asta mă frate, asta ne face oameni!

Mă întreb ce mă făce om

Haina care mă-mbracă sau perna pe care dorm

Maşina care m-aduce sau berea pe care o torn

Ceasul de la mănă sau sufletul meu de om

Cănd am plecat de lăngă câmp

Visam să am toată marea

Să-mi văd familia zămbind

În timp ce-mi onorez chemarea

Să nu pierd din priviri zarea

Să mă hrănesc cu iluzii

Că apoi să apar pe-o muie

Cu un mare zămbet strămb

Oricum ar fi tot măndru sunt

De ce alegeri am făcut

Şi sper să fiu la fel şi acum

De inspirat ca şi atunci

Poate m-am săturat să fiu

Şi-s pregătit să răspund

Poate am înţeles pe drum

Că viitorul e oricănd

Credeai că alerg după năluci

Cănd m-ai văzut în nopate în frig

Cu o clepsidră mare în mănă

Încercănd să omor timp

Ce mă face om desigur, ce am preluat de la părinţi

Pe lăngă ce am deprins eu singur după ce m-am mai trezit

Ce mă face om e beat-ul pe care pun tot ce simt

Inspiraţia divină, izvorul meu nesfărşit

Faptul că mereu că te-ating, cănd înjur pe negativ

Nu doar că mă face om, dar mă face şi fericit

Mă întreb ce mă făce om

Haina care mă-mbracă sau perna pe care dorm

Maşina care m-aduce sau berea pe care o torn

Ceasul de la mănă sau sufletul meu de om

Ik weet wat mij mens maakt, wat mij doet begrijpen

Hoe het leven gaat en met wie je contact kunt maken?

Ik weet dat ik me moet afvragen hoe vaak

Als ik slaap, als het glas leeg is, weet ik dat ik moet inschenken

Laat er vrede zijn, laat de broeders het proeven

Met zijn hoofd voor geld en zijn ogen voor rokken

De felgekleurde auto staat geparkeerd op de parkeerplaats

En de sukkels friemelen om te zien wat ze in hun zakken hebben

Het is modieus om op te groeien met wat je niet hebt

Sommigen wisselen meel uit en krijgen maïs

Ik maak er een polenta van om de aandacht te trekken

Een zwarte Mercedes om het kruispunt te blokkeren

Wat mij mens maakt, is niet mijn bedrijfsjas

En het horloge verlicht me niet eens

Wat me een echte man maakt, maakt me aan het lachen

Voor een gelukkig gezin geef ik mijn menselijke ziel

Ik vraag me af wat mij mens maakt

De kleren die ik draag of het kussen waarop ik slaap

De auto die me brengt of het bier dat ik schenk

Mijn horloge of mijn menselijke ziel

Dat hebben we ons waarschijnlijk nooit afgevraagd

Deze klootzakken zijn opgegroeid op straat zonder vader

Ik weet wat jou een eikel maakt

Ik weet ook wat jou een vriendje in de brigade maakt

Ik weet ook wat jou een slechte bewaker maakt

Ik weet wie lelijk is dat hij bang is om te vallen

Ik weet dit allemaal, en toch weet ik nooit iets

Over een meisje, of over een daad

Omdat ik een heer ben en ik heb geleerd mijn werk op straat te doen

Je neemt wat van jou is en gaat snel weg

Als wat jou een man maakt thuis op je wacht met een warme maaltijd

Misschien zal de lucht vallen, als niemand op me wacht

Dan zie je me niet terugkomen

Ooit daar

Ik wacht tot mijn hart terugkeert

Ik sta op tot mijn dood

Dat is alles wat mij mens maakt

Het is wat me 's nachts wakker houdt

Deze pijn, broeder, maakt ons menselijk!

Ik vraag me af wat mij mens maakt

De kleren die ik draag of het kussen waarop ik slaap

De auto die me brengt of het bier dat ik schenk

Mijn horloge of mijn menselijke ziel

Toen ik het veld verliet

Ik droomde van de hele zee

Om mijn familie te zien lachen

Terwijl ik mijn roeping eer

Laten we de horizon niet uit het oog verliezen

Zich voeden met illusies

Om vervolgens op een pijpbeurt te verschijnen

Met een grote scheve glimlach

Ik ben in ieder geval nog steeds trots

Welke keuzes heb ik gemaakt?

En ik hoop nu hetzelfde te zijn

Even inspirerend als toen

Misschien ben ik het zat om te zijn

En ik ben klaar om te antwoorden

Misschien begreep ik het onderweg

Dat de toekomst er altijd is

Je dacht dat ik geesten achtervolgde

Toen je me 's nachts in de kou zag

Met een grote zandloper in zijn hand

Tijd proberen te doden

Wat mij mens maakt, is natuurlijk wat ik van mijn ouders heb meegekregen

Naast wat ik zelf heb geleerd nadat ik wakker werd

Wat mij menselijk maakt, is de beat die ik op alles wat ik voel aanbreng

Goddelijke inspiratie, mijn eindeloze bron

Het feit dat ik je altijd aanraak als ik op het negatieve zweer

Het maakt me niet alleen mens, maar het maakt me ook gelukkig

Ik vraag me af wat mij mens maakt

De kleren die ik draag of het kussen waarop ik slaap

De auto die me brengt of het bier dat ik schenk

Mijn horloge of mijn menselijke ziel