In Vengeful Embrace - Disillusion

There was an echo, an old sore,

A bewildering reflection.

No winds, but cricket chirps

alongside to the trail.

Traces before me.

Something flitting across.

Maybe a shadow, a famine imagery.

A pasture on the left repeals my worry

That no soul had been here before me As at this glimpse of joy appeared

A long lost fiend who spoke to me:

Welcome, brother.

Welcome, traitor.

Welcome, ever longed-for Intimate.

Repent and atone in vengeful embrace.

In vengeful embrace.

I was seized with mere fear

As at his words I did recall

A face, a name, my frailty.

A tragedy in december snow.

And all turned into rampant

Tendrils entwined about my neck.

A mist gathered where suns would be And again he did speak to me Welcome, brother.

Welcome, traitor.

Welcome, ever longed-for Intimate.

Repent and atone in vengeful embrace.

In vengeful embrace.

She burdened me with her kiss

Bedecked garment in the clear

Yearned for her in fetters sweet

That were never meant to release.

December’s virgin snow

A tender touch at ease

let luster grow in her eyes

At our chalet in conceal.

And she burdened me with her kiss

Bedecked garment in the clear

Yearned for her in fetters sweet

Never meant to release.

When luster passed from her eyes.

Again there was this echo,

an old sore torn wide open,

This bewildering reflection.

I did repel, but never repented.

Oh brother, traitor.

Ever longed-for Intimate

Woe betide you

For you stole what was mine.

Er was een echo, een oude zweer,

Een verbijsterende reflectie.

Geen wind, maar cricket tjilpt

langs het pad.

Sporen voor mij.

Er vliegt iets voorbij.

Misschien een schaduw, een hongersnood.

Een weiland aan de linkerkant neemt mijn zorgen weg

Dat er geen ziel hier voor mij was geweest, zoals bij deze glimp van vreugde verscheen

Een lang verloren duivel die met me sprak:

Welkom broer.

Welkom, verrader.

Welkom, ooit verlangde Intimate.

Heb berouw en verzoening in een wraakzuchtige omhelzing.

In wraakzuchtige omhelzing.

Ik werd gegrepen door louter angst

Zoals ik me bij zijn woorden wel herinnerde

Een gezicht, een naam, mijn zwakheid.

Een tragedie in decembersneeuw.

En alles veranderde in ongebreideld

Ranken verstrengeld om mijn nek.

Een mist verzamelde zich waar zonnen zouden zijn En opnieuw sprak hij tot mij Welkom, broer.

Welkom, verrader.

Welkom, ooit verlangde Intimate.

Heb berouw en verzoening in een wraakzuchtige omhelzing.

In wraakzuchtige omhelzing.

Ze belastte me met haar kus

Gekleed kledingstuk in de open lucht

Verlangde naar haar in boeien zoet

Die waren nooit bedoeld om vrij te geven.

De maagdelijke sneeuw van december

Een tedere aanraking op uw gemak

laat glans groeien in haar ogen

In ons chalet in het verborgen.

En ze belastte me met haar kus

Gekleed kledingstuk in de open lucht

Verlangde naar haar in boeien zoet

Nooit bedoeld om vrij te geven.

Toen de glans uit haar ogen verdween.

Weer was er deze echo,

een oude zweer wijd opengescheurd,

Deze verbijsterende reflectie.

Ik stootte af, maar bekeerde me nooit.

Oh broer, verrader.

Ooit verlangde naar Intiem

Wee jou

Want je hebt gestolen wat van mij was.