The Porter – A Lament - Disillusion

I could bend the genius' course

Could give wisdom to the blunt

But I doubt they would be grateful

One wish, a breeze to blow over

the shelves and piles of souvenirs

If only they would come to see

Knowing ages pass before a tree

Will spoil us with complexity

They’d be worth a hall of memories

But it’s fools I deal with day and night

Fools that only come for short insight

Though all of past hence waits

In sanctity’s sweet embrace.

Hear my song of reverence

To the precious gifts that countenance

To clamber high and dig so deep

And seek what everyone should seek.

It’s him again — the sullen —

With eyes in envy’s mist and woe

Out for refuge in a glimpse of bliss

A short delusion

A frenzy grasp at nothingness

A frenzy grasp at nothingness:

Echoes pound so loud in me

Voices longing for tranquility

A course is set for stormy seas

Leading through the hall of memories

But it’s fools I deal with day and night

Fools that only come for short insight

Though all of past hence waits

In sanctity’s sweet embrace.

I could bend the genius' course

Could give wisdom to the blunt

But I doubt they would be grateful.

Ik zou de koers van het genie kunnen buigen

Kan wijsheid geven aan de botte

Maar ik betwijfel of ze dankbaar zouden zijn

Eén wens, een briesje om over te waaien

de planken en stapels souvenirs

Als ze eens zouden komen kijken

Weten dat eeuwen voorbij gaan aan een boom

Zal ons verwennen met complexiteit

Ze zouden een zaal vol herinneringen waard zijn

Maar het zijn dwazen waar ik dag en nacht mee te maken heb

Dwazen die alleen komen voor een kort inzicht

Hoewel het hele verleden dus wacht

In de zoete omhelzing van heiligheid.

Hoor mijn lied van eerbied

Aan de kostbare geschenken die erbij horen

Om hoog te klauteren en zo diep te graven

En zoek wat iedereen zou moeten zoeken.

Hij is het weer - de norse -

Met ogen in de mist van jaloezie en wee

Op zoek naar toevlucht in een glimp van gelukzaligheid

Een korte waanvoorstelling

Een waanzinnige greep op het niets

Een waanzinnige greep op het niets:

Echo's beuken zo hard in mij

Stemmen die verlangen naar rust

Er is koers gezet op stormachtige zeeën

Leidend door de hal van herinneringen

Maar het zijn dwazen waar ik dag en nacht mee te maken heb

Dwazen die alleen komen voor een kort inzicht

Hoewel het hele verleden dus wacht

In de zoete omhelzing van heiligheid.

Ik zou de koers van het genie kunnen buigen

Kan wijsheid geven aan de botte

Maar ik betwijfel of ze dankbaar zouden zijn.