The Mountain - Disillusion

I bid you farewell, old friend

I’m leaving now, good night

And everlong dreams of the stars

Our lonesome paths are ending here

In the void and blackest snow

My voice is mute, your limbs are numb

I know your grief, your scorn, the ties around your chest

The gelid air you breathe from gorge to crest

You persevered with ardent zeal and fortitude

I thank you so… but today i go

In everlasting evenfall

Where do we go?

What do we know?

Our river runs in vertigo

Where will it flow?

What do you know?

I embrace this day, alas you stay

No more words I want to hear

I know your tongue and binds

Belief will break the weir

And then I turn and dare to depart from here

I thank you so, from soul to soul

I thank you so

Now I leave you to your nothingness!

Nothing

(Where are you?)

Tonight we are like stars revolving

Tonight we are in deepest craving

Tonight we light the empyrean

(Where were you?)

On nightward ways, once upon another life

How can I even dare to return?

With assumptions in the air that I can’t breathe — dismiss — eliminate

We are one — our hearts are shattered

I hypothesize the coming of the end

Cast your wishes to solstice fires and pretend

That you know — no!

you don’t know anything

Just breathe, this does not mean you’re a betrayer!

Betrayer

Góra

What do you know?

And thaw sets in at evenfall

What do you know

A world aglow

Our rivers runs in vertigo

Where will they go?

What do you know?

Ik zeg je vaarwel, oude vriend

Ik vertrek nu, welterusten

En eeuwigdurende dromen van de sterren

Onze eenzame paden eindigen hier

In de leegte en zwartste sneeuw

Mijn stem is gedempt, je ledematen zijn gevoelloos

Ik ken je verdriet, je minachting, de banden rond je borst

De heerlijke lucht die je inademt van kloof tot kam

Je volhardde met vurige ijver en standvastigheid

Ik dank u zo ... maar vandaag ga ik

In eeuwige gelijkval

Waar gaan we heen?

Wat weten we?

Onze rivier loopt in hoogtevrees

Waar zal het naartoe stromen?

Wat weet jij?

Ik omhels deze dag, helaas blijf je

Geen woorden meer die ik wil horen

Ik ken je tong en bindt

Geloof zal de stuw breken

En dan draai ik me om en durf vanaf hier te vertrekken

Ik dank je zo, van ziel tot ziel

Ik dank je wel

Nu laat ik je over aan je niets!

Niets

(Waar ben je?)

Vanavond zijn we als draaiende sterren

Vanavond hebben we het diepste verlangen

Vanavond steken we de hemel aan

(Waar was je?)

Op nachtelijke wegen, eens in een ander leven

Hoe durf ik zelfs terug te keren?

Met aannames in de lucht die ik niet kan ademen - afwijzen - elimineren

We zijn één - onze harten zijn verbrijzeld

Ik vermoed de komst van het einde

Werp je wensen op zonnewendevuren en doe alsof

Dat weet je - nee!

je weet niets

Haal gewoon adem, dit betekent niet dat je een verrader bent!

Verrader

Gora

Wat weet jij?

En de dooi treedt in bij gelijke val

Wat weet jij

Een gloeiende wereld

Onze rivieren lopen in hoogtevrees

Waar zullen ze heen gaan?

Wat weet jij?