Alone I Stand In Fires - Disillusion

In awkward times at awkward places …

Rogues in glitter robes, with fierce grimaces

Sneak around me glowering.

I should be running away

But I keep standing here in fires.

Sinister choirs of whip-lashing demons

With circling vultures in a dreadful allegiance.

Singing out of tune in empty words and empty phrases

Heard it all before from a familiar face.

And every tone cuts deep like rain in April

Every chord they form tears open the wounds

But today will be my day

When I stand up and be brave

Today it is me and my ire

Today I stand alone in fires.

Was my heart one of a sparrow?

Caged in the prospects of disbelievers' eyes

Was I lurking in my own shadow?

For a minute free of compromise?

So many years have passed inside the mussel

So many have defiled my realm

So many foreign tongues and unknown words

So many blather, and blather, and blather…

Awoke.

From sorrow’s sleep.

And every tone cuts deep like rain in April

And every chord they form tears open the wounds

But today will be my day

When I stand up and be brave

Today it is me and my ire

Today I stand alone in fires.

In lastige tijden op lastige plaatsen...

Schurken in glittergewaden, met felle grimassen

Sluip glimmend om me heen.

Ik zou moeten wegrennen

Maar ik blijf hier in het vuur staan.

Sinistere koren van zweepslagen demonen

Met rondcirkelende gieren in een vreselijke trouw.

Vals zingen in lege woorden en lege zinnen

Heb het allemaal eerder gehoord van een bekend gezicht.

En elke toon snijdt diep als regen in april

Elk akkoord dat ze vormen tranen openen de wonden

Maar vandaag wordt mijn dag

Als ik opsta en moedig ben

Vandaag is het mij en mijn ire

Vandaag sta ik alleen in branden.

Was mijn hart er een van een mus?

Opgesloten in de vooruitzichten van de ogen van ongelovigen

Was ik op de loer in mijn eigen schaduw?

Voor een minuut zonder compromissen?

Er zijn zoveel jaren verstreken in de mossel

Zo velen hebben mijn rijk verontreinigd

Zoveel vreemde talen en onbekende woorden

Zo veel blat, en blat, en blat...

Ontwaakt.

Uit de slaap van verdriet.

En elke toon snijdt diep als regen in april

En elk akkoord dat ze vormen tranen openen de wonden

Maar vandaag wordt mijn dag

Als ik opsta en moedig ben

Vandaag is het mij en mijn ire

Vandaag sta ik alleen in branden.