The Great Unknown - Disillusion

With the morning sun came a sadness

Swift and silent.

took luster and pride

Bereaved and forlorn, abiding the torment bright

It sparked outrage.

condemnation

Discaged flame to fire and heart

Let loose all of fetters, restraints and poses demure!

Turn your head now!

To the sun

Turn your head now …

And run!

Over hills and mountainside

To the crests of monuments — rise to the sky

From glen to glen, from sea to sea

All burden shall perish, all doubt recoil

May your feet stamp all failures into soil

And cast all shadows far far away

Turn your head now!

to the sun

Turn your eye now!

become undone

I’m staring at the firmament

From mires of regrets

The morning turns no pages blank

All remains unsaid

What have you done to me?

What lies beyond?

The great unknown

Cast your doubts into the wind

From glen to glen

From sea to sea

Pull me under

What have you done

Turn your eye now!

to the sun

There are places in the vast and the unknown

I dare not ever see

How can I chase away all these fears

Of night has come the day

Keep all gates closed and lights dim in eclipse

Cause all I want is stay

And never leave

The brave new me

Vanished in the morning light

With no return at night

Brave new me — ha — afraid of things that he cannot see

I’m staring at the firmament

From mires of regret

Morning turns no pages blank

All remains unsaid

What have you done to me?

What lies beyond?

The great unknown

Cast your doubts into the wind

From glen to glen

From sea to sea

Pull me under

What have you done

To see what lies beyond this daunting ridge?

Lands of fire and demise?

And what if there were just another morrow waiting

In fraud and disguise?

Met de ochtendzon kwam er een verdriet

Snel en stil.

nam glans en trots

Bedroefd en verlaten, de kwelling helder verdragend

Het leidde tot verontwaardiging.

veroordeling

Beschadigde vlam tot vuur en hart

Laat alle boeien, beperkingen en houdingen ingetogen los!

Draai nu je hoofd!

Naar de zon

Draai nu je hoofd...

En loop!

Over heuvels en berghellingen

Naar de toppen van monumenten - stijg op naar de hemel

Van glen tot glen, van zee tot zee

Alle last zal vergaan, alle twijfel zal terugdeinzen

Mogen je voeten alle mislukkingen in de grond stampen

En werp alle schaduwen ver ver weg

Draai nu je hoofd!

naar de zon

Draai nu uw oog!

ongedaan worden gemaakt

Ik staar naar het firmament

Uit een moeras van spijt

De ochtend slaat geen pagina's leeg

Alles blijft onuitgesproken

Wat heb je me aangedaan?

Wat ligt daarbuiten?

De grote onbekende

Werp je twijfels in de wind

Van glen tot glen

Van zee tot zee

Trek me onder

Wat heb je gedaan

Draai nu uw oog!

naar de zon

Er zijn plaatsen in het uitgestrekte en het onbekende

Ik durf het nooit te zien

Hoe kan ik al deze angsten wegjagen?

Van de nacht is de dag gekomen

Houd alle poorten gesloten en de lichten gedimd tijdens de eclips

Want alles wat ik wil is blijven

En ga nooit weg

De dappere nieuwe ik

Verdwenen in het ochtendlicht

Zonder terugkeer 's nachts

Brave new me — ha — bang voor dingen die hij niet kan zien

Ik staar naar het firmament

Uit slijk van spijt

De ochtend slaat geen pagina's leeg

Alles blijft onuitgesproken

Wat heb je me aangedaan?

Wat ligt daarbuiten?

De grote onbekende

Werp je twijfels in de wind

Van glen tot glen

Van zee tot zee

Trek me onder

Wat heb je gedaan

Om te zien wat er achter deze ontmoedigende bergkam ligt?

Landen van vuur en ondergang?

En wat als er gewoon nog een dag wacht?

In fraude en vermomming?