Funerailles - Dark Sanctuary

Le froid envahit sa pauvre ўme,

Quand sa tombe se referme sur lui,

La sculpture aux regards infўmes,

Ferme les yeux, saluant minuit.

Aujourd’hui est mort le paradis,

Dans ce cimetire triste et si brumeux,

Sous le pўle visage de Marie,

En (c)coutant ce chant mis (c)ricordieux.

Coldness overcomes his poor soul

When his tomb shuts on him

The sculpture with vile glance

Close its eyes, greeting midnight

Today Paradise died

In that sad and misty graveyard

Under the pale face of Marie

Listening to that merciful hymn.

De kou dringt zijn arme ziel binnen,

Als zijn graf hem nadert,

Het beeld met beruchte blikken,

Sluit je ogen en begroet middernacht.

Vandaag is een dood paradijs,

Op dit trieste en mistige kerkhof,

Onder Maria's bleke gezicht,

Door (c)luisteren naar dit (c)ricorieuze nummer.

Koude overvalt zijn arme ziel

Wanneer zijn graf voor hem sluit

De sculptuur met gemene blik

Sluit zijn ogen, groet middernacht

Vandaag stierf Paradise

Op dat droevige en mistige kerkhof

Onder het bleke gezicht van Marie

Luisteren naar die barmhartige hymne.