Les Larmes Du Méprisé - Dark Sanctuary

D’autres larmes chaudes

De ce corps seul

Suintaient d’un ?il de marbre…

D’un ?il fissuré…

Fendu par la lumière

Ô combien cruelle…

De toute une vie passée

A chercher l’obscurité…

D’autres larmes chaudes

De cet être oublié

Coulaient comme pour fuir

La mort venant…

Telles des gouttes de pluie

Fuyant l’orage

Fuyant la foudre d’un dieu

Certes, en colère

Mais bien impuissant

Face au courage

D’un être usé par la vie…

Les muscles se tendaient, se bloquaient…

Sans nervosité aucune, comme s’ils savaient…

Comme s’ils attendaient l’instant présent…

Depuis de longs moments…

Le sang prenait peur et se concentrait

Auprès d’un c?

ur sans regrets…

Sans remords aucun…

Auprès d’un c?

ur

Oublié par la vie…

Haïssant ce fluide, (ce sang)

Qui fait vivre les humains…

L'?il de marbre brillait

Malgré la tristesse de la scène

L'?il de marbre admirait

Le miroir face à lui…

Le reflet d’un corps qui le porta

Ces années durant…

Oubliant la douleur infligée, la honte apportée…

Fuyant le passé regretté, autant que l’avenir renié…

(Translation)

(Tears of the One Despised…)

Other warm tears

This lone body’s

Were oozing from a marble eye…

From a fissured eye…

Cracked by the light

-Oh, how cruel !-

Of a whole life spent

Searching for darkness…

Other warm tears

This forgotten being’s

Were running as to flee

From the coming death…

As drops of rain

Fleeing from the storm

Fleeing from the thunderbolt of a god

Angry indeed

But still powerless

Before the courage of a being

That life had worn away…

Muscles were stretching, blocking…

Without any nervousness, as if they knew…

As if they had been waiting for this very moment

For a long time…

Blood got scared and was concentrating

Around a regretless heart…

Deprived of any remorse…

Around a heart

That had been neglected by life…

Hating that fluid -that blood-

Which makes humans live…

The marble eye was sparkling

Despite the sadness of the scene

The marble eye was admiring

In front of the mirror…

The reflection of a body that

Had carried him all these years…

Forgetting the pain inflected, the shame brought…

Fleeing from the regretted past

As much as from the denied future…

(Translated from french by Aries)

Nog meer hete tranen

Van dit lichaam alleen

Sijpelde uit een marmeren oog...

Met een gebarsten oog...

Gespleten door het licht

O wat wreed...

Van een heel vorig leven

Op zoek naar het donker...

Nog meer hete tranen

Van dit vergeten wezen

Stroomde als om te vluchten

De dood komt...

Als regendruppels

Weglopen van de storm

Op de vlucht voor de bliksem van een god

Zeker boos

Maar erg hulpeloos

Moed onder ogen zien

Van een versleten zijn door het leven...

Spieren gespannen, op slot...

Zonder enige nervositeit, alsof ze wisten...

Alsof ze wachten op het huidige moment...

Voor een lange tijd...

Het bloed werd bang en geconcentreerd

In de buurt van een c?

je hebt geen spijt...

Zonder enige spijt...

In de buurt van een c?

ur

Vergeten door het leven...

Deze vloeistof haten, (dit bloed)

Wie laat mensen leven...

Het marmeren oog scheen

Ondanks de droefheid van de scene

Het marmeren oog bewonderd

De spiegel voor hem...

De weerspiegeling van een lichaam dat het droeg

Deze jaren tijdens…

Het vergeten van de toegebrachte pijn, de schaamte bracht...

Op de vlucht voor het betreurde verleden, maar ook voor de ontkende toekomst...

(Vertaling)

(Tranen van de verachte...)

Andere warme tranen

Dit eenzame lichaam is

sijpelden uit een marmeren oog...

Van een gebarsten oog...

Gebarsten door het licht

-O, wat wreed!-

Van een heel leven doorgebracht

Op zoek naar duisternis...

Andere warme tranen

Dit vergeten wezen is

waren aan het rennen om te vluchten

Van de komende dood...

Als regendruppels

Op de vlucht voor de storm

Op de vlucht voor de bliksemschicht van een god

Inderdaad boos

Maar nog steeds machteloos

Voor de moed van een wezen

Dat leven was weggesleten...

Spieren rekten uit, blokkeerden...

Zonder enige nervositeit, alsof ze wisten...

Alsof ze op dit moment hadden gewacht

Voor een lange tijd…

Bloed werd bang en concentreerde zich

Rond een spijteloos hart...

Beroofd van enig berouw...

Rond een hart

Dat was door het leven verwaarloosd...

Die vloeistof haten -dat bloed-

Waardoor mensen leven...

Het marmeren oog fonkelde

Ondanks de droefheid van de scene

Het marmeren oog was bewonderend

Voor de spiegel…

De weerspiegeling van een lichaam dat

Had hem al die jaren gedragen...

De pijn vergetend, bracht de schaamte...

Op de vlucht voor het betreurde verleden

Zo veel als van de ontkende toekomst...

(Vertaald uit het Frans door Ram)