Une autre vie - Danakil

C’est la première fois qu’il quitte son village

Et si son cœur est lourd au fond de lui, ça le soulage

Très inquiet, mais plein d’espoir

Kudjo quittant sa terre espère la revoir

Très inquiet, car il le sait

La route est longue et personne n’est sûr d’arriver

S’il existe une autre vie

Je veux l’essayer

Elle existe à mon avis

Il faut la trouver

Au grand départ je suis déterminé

J’ai laissé les miens pour mieux les retrouver

Je n’irai pas dire que le destin m’a gâté

Le bonheur… Je suis de ceux qui doivent le mériter

Il existe une autre vie

J’ai fini par la trouver

Je n’y ai pas que des amis

Mais je veux m’adapter

Bientôt dix ans que je suis arrivé

J’ai bien peu reçu pour tant avoir donné

J’ai risqué ma vie pour mieux la relancer

Maintenant je sais

Qu’hors de chez moi, je ne suis qu’un étranger

J’ai tant voulu vivre ici

Je ne peux regretter, mais…

A trop y croire je me suis menti

Je ne peux l’oublier

Cela fait vingt ans maintenant, que je suis rentré

Le pays d’accueil a fini par me chasser

Mes illusions sont mortes et ma peine est allongée

Je n’ai plus la force ni l’envie de me cacher

Des barrières se sont dressées

Je les ai renversées

Ici ou ailleurs, il a fallu résister

J’y suis arrivé

Het is de eerste keer dat hij zijn dorp verlaat

En als zijn hart zwaar van binnen is, geeft het hem rust

Heel bezorgd, maar hoopvol

Kudjo verlaat zijn land in de hoop het weer te zien

Erg bezorgd, want hij weet het

De weg is lang en niemand weet zeker dat hij aankomt

Als er nog een leven is

ik wil het proberen

Het bestaat naar mijn mening

Ik moet haar vinden

Tot het grote vertrek ben ik vastbesloten

Ik heb de mijne achtergelaten om ze beter te vinden

Ik zal niet zeggen dat het lot me heeft verwend

Geluk... Ik ben een van degenen die het moeten verdienen

Er is een ander leven

Ik heb haar eindelijk gevonden

Ik heb niet alleen vrienden

Maar ik wil me aanpassen

Bijna tien jaar geleden dat ik aankwam

Ik heb heel weinig gekregen omdat ik zoveel heb gegeven

Ik heb mijn leven geriskeerd om het beter te doen herleven

Nu weet ik het

Dat ik buiten mijn huis gewoon een vreemde ben

Ik wilde hier zo graag wonen

Ik kan er geen spijt van krijgen, maar...

Ik geloofde te veel tegen mezelf

Ik kan het niet vergeten

Het is nu twintig jaar geleden dat ik thuiskwam

Het gastland schopte me er uiteindelijk uit

Mijn illusies zijn dood en mijn pijn wordt langer

Ik heb niet langer de kracht of het verlangen om me te verstoppen

Barrières zijn opgeworpen

ik heb ze gemorst

Hier of elders moesten we weerstand bieden

Gelukt