Jeune d'en bas - Da Uzi, Nekfeu

C’est normal, ça fait mal, c’est l’enseignement

Caché dans le cratère, mon cœur saigne en moi

J’ai vu tellement, que Dieu m'épargne des flammes, moi, j’voulais ma part

J’suis jeune d’en bas qu’a compris qu’la réussité passait par l’effort,

faut en faire

En vrai, les faux diront qu’ils sont vrais

Patience est clé d’la réussite, j’me trouverai derrière la porte

Toujours bouillant pour ma part, vous, c’est comment?

J’paye le loyer en rigolant, mes potes viennent d’ici ou bien d’Conakry

On roule, on coupe le collant, j’pars en guerre sans treillis kaki

La France, c’est mon pays mais pour les keufs j’ai pas la bonne peau

J’m’habille pas chez Label Peaux, j’ai ma marque, ça passera pe-pro

J’crois pas qu’on est les mêmes parce qu'à seize ans, j’avais un pe-pom

Pilly, pilly, pour qu'ça pique et quand t’es placé sur sa gratte

J’ai vu tellement d’trucs en vrai, j’vais prendre ma daronne et m’barrer

Tous les jours, j’suis d’attaque comme Monkey D Luffy

J’rencontre que des lles-fo mais pour l’amour, c’est pile ou face

J'écrivais sur des prods YouTube, j’avais même pas d’WiFi

J’suis l’chef d’en bas qui rappe mais bon, j’peux t’aider s’il faut

J’suis jeune d’en bas, j’peux tout faire selon moi

Y a qu’la folie qui m’sollicite, les sous, il faut quitte à t’salir les mains

On s’sent tous seuls au monde, on braque avec une main

On prie, on plie les genoux, les poumons encrassés, le cœur comme un cratère

J'écrivais sur le Alcatel, jamais les miens diront: «Ah l’bâtard»,

j’partage mes humeurs à la Terre

Et j’prie, pourvu qu'ça dure, moi, ils s’rappelleront d’DA

On a grandi salement

Du 7.5 à Sevran, jusqu’en Seine-et-Marne

On n’est pas les mêmes, eux et nous, selon moi

Le regard n’est pas franc quand ils serrent la main

Fini salement, plein de nous seuls au monde

À chacun sa souffrance, pas de cinéma

C’est normal, ça fait mal, c’est l’enseignement

Caché dans le cratère, mon cœur saigne en moi

J’aime la pudeur et la pitié, pas la laideur et le spectacle

On n’a plus l’temps (nan), quand j’suis au Japon, j’dors chez l’habitant

Le Halloumi dans la pita (eh), la balle dans le pétard (ouh)

Le tir dans l’habitacle, noyau d’olive qui casse tes chicots en quatre (ah)

Et les dollars, ça sera jamais de l’or (jamais)

J’crois pas qu’on est les mêmes parce qu'à dix-sept, j’dormais dehors (jamais)

Crapuleux, coïncidence che-lou, leurs mains sont granuleuses, cramées (on croit

aux canulars, on craint aucun nullard)

J’ai des poids sur le cœur, j’sais pas comment les aborder

Quand j’ai des sauts d’humeur, j’suis obligé d’me saborder

Ça vient d’Paname, ici, on a le savoir-faire

J’ai des ennemis mais j’aimerai pas les savoir deads

Et j’prie, pourvu qu'ça dure, moi, ils s’rappelleront d’DA

J’prie pas que quand c’est dur, laisse-nous gérer la D. A

Les miens priaient pour toi (les miens prieront pour toi)

Les miens priaient pour nous (les miens priaient pour nous)

Les miens priaient pour DA, priaient pour ceux d’en bas

J’suis l’jeune d’en bas, j’peux tout faire selon moi

Y a qu’la folie qui m’sollicite, les sous, il faut quitte à t’salir les mains

On s’sent tous seuls au monde, on braque avec une main

On prie, on plie les genoux, les poumons encrassés, le cœur comme un cratère

J'écrivais sur le Alcatel, jamais les miens diront: «Ah l’bâtard»,

j’partage mes humeurs à la Terre

Et j’prie, pourvu qu'ça dure, moi, ils s’rappelleront d’DA

On a grandi salement

Du 7.5 à Sevran, jusqu’en Seine-et-Marne

On n’est pas les mêmes, eux et nous, selon moi

Le regard n’est pas franc quand il sert la main

Fini salement, plein de nous seuls au monde

À chacun sa souffrance, pas de cinéma

C’est normal, ça fait mal, c’est l’enseignement

Caché dans le cratère, mon cœur saigne en moi

On a grandi salement

On n’est pas les mêmes, eux et nous, selon moi

C’est normal, ça fait mal, c’est l’enseignement

Caché dans le cratère, mon cœur saigne en moi

Het is normaal, het doet pijn, het is de leer

Verborgen in de krater bloedt mijn hart van binnen

Ik zag zoveel, God red me van de vlammen, ik wilde mijn deel

Ik ben jong van beneden die begreep dat succes door inspanning kwam,

moet het doen

Toegegeven, vervalsingen zullen zeggen dat ze echt zijn

Geduld is de sleutel tot succes, ik sta achter de deur

Altijd warm voor mij, hoe gaat het met je?

Ik betaal de huur lachend, mijn vrienden komen van hier of van Conakry

We rollen, we snijden de panty, ik ga naar de oorlog zonder kaki vermoeienissen

Frankrijk is mijn land, maar voor de politie heb ik niet de juiste huid

Ik kleed me niet bij Label Peaux, ik heb mijn merk, het zal pe-pro passeren

Ik denk niet dat we hetzelfde zijn, want op mijn zestiende had ik een pe-pom

Pilly, pilly, zodat het prikt en wanneer je op zijn kras wordt gelegd

Ik heb zoveel dingen in het echt gezien, ik ga mijn daronne nemen en vertrekken

Elke dag ben ik in de aanval zoals Monkey D Luffy

Ik ontmoet alleen meisjes, maar voor de liefde is het kop of munt

Ik was aan het schrijven op YouTube-prikborden, ik had niet eens wifi

Ik ben de baas beneden die rapt maar hey, ik kan je helpen als het nodig is

Ik ben jong van beneden, ik kan alles volgens mij

Er is alleen waanzin die me aanspreekt, het geld, je moet zelfs je handen vuil maken

We voelen ons helemaal alleen op de wereld, we wijzen met één hand

We bidden, we buigen onze knieën, onze longen verstopt, ons hart als een krater

Ik was aan het schrijven op de Alcatel, nooit zal de mijne zeggen: "Ah de klootzak",

Ik deel mijn stemmingen met de aarde

En ik bid, zolang het duurt, ik, ze zullen zich DA . herinneren

We zijn vies opgegroeid

Vanaf 7,5 in Sevran, naar Seine-et-Marne

We zijn niet hetzelfde, zij en wij, naar mijn mening

De blik is niet recht als ze elkaar de hand schudden

Slecht afgewerkt, vol van ons alleen op de wereld

Ieder zijn eigen lijden, geen bioscoop

Het is normaal, het doet pijn, het is de leer

Verborgen in de krater bloedt mijn hart van binnen

Ik hou van bescheidenheid en medelijden, niet van lelijkheid en spektakel

We hebben geen tijd meer (nah), als ik in Japan ben, slaap ik bij de lokale bevolking

De Halloumi in de pitabroodje (eh), de bal in het vuurwerk (ouh)

Het schot in de cockpit, olijfkuil die je haken en ogen in vieren breekt (ah)

En dollars zullen nooit goud zijn (nooit)

Ik denk niet dat we hetzelfde zijn, want op mijn zeventiende sliep ik buiten (nooit)

Crapulous, raar toeval, hun handen zijn zanderig, verbrand (we denken

voor hoaxes, we vrezen geen sukkels)

Ik heb gewichten op mijn hart, ik weet niet hoe ik ze moet benaderen

Als ik stemmingswisselingen heb, moet ik mezelf tot zinken brengen

Het komt uit Panama, hier hebben we de knowhow

Ik heb vijanden, maar ik zou ze niet dood willen zien

En ik bid, zolang het duurt, ik, ze zullen zich DA . herinneren

Ik bid niet dat als het moeilijk is, laten we de D. A . beheren

De mijne bad voor je (de mijne zal voor je bidden)

De mijne baden voor ons (de mijne baden voor ons)

De mijne bad voor DA, bad voor degenen beneden

Ik ben de jongere van beneden, ik kan alles volgens mij

Er is alleen waanzin die me aanspreekt, het geld, je moet zelfs je handen vuil maken

We voelen ons helemaal alleen op de wereld, we wijzen met één hand

We bidden, we buigen onze knieën, onze longen verstopt, ons hart als een krater

Ik was aan het schrijven op de Alcatel, nooit zal de mijne zeggen: "Ah de klootzak",

Ik deel mijn stemmingen met de aarde

En ik bid, zolang het duurt, ik, ze zullen zich DA . herinneren

We zijn vies opgegroeid

Vanaf 7,5 in Sevran, naar Seine-et-Marne

We zijn niet hetzelfde, zij en wij, naar mijn mening

De blik is niet openhartig bij het handen schudden

Slecht afgewerkt, vol van ons alleen op de wereld

Ieder zijn eigen lijden, geen bioscoop

Het is normaal, het doet pijn, het is de leer

Verborgen in de krater bloedt mijn hart van binnen

We zijn vies opgegroeid

We zijn niet hetzelfde, zij en wij, naar mijn mening

Het is normaal, het doet pijn, het is de leer

Verborgen in de krater bloedt mijn hart van binnen