Novembre à Paris - Cyril Mokaiesh

Novembre à Paris, le soleil s’enfuit du matin au soir

Quand l’espoir est au fusil sur les trottoirs

Boulevard Saint-Denis, la haine a sali nos brèves de comptoir

En mémoire, quelques amis tombés par hasard

Oh, qu’est-ce que c’est, ce vol noir de corbeaux?

Oh, qui nous fait brandir le drapeau?

Aux armes… J’en ai pire que froid dans le dos

Novembre à Paris, l’automne se méfie du métro, des gares

Quand l’espoir est à l'étroit, règne l’effroi

Alerte et malaise, station Père-Lachaise, sortir prendre l’air

Boire un verre près du cimetière de ce vendredi 13

Oh, qu’est-ce que c’est, ce vol noir de corbeaux?

Oh, qui nous fait brandir le drapeau?

Aux armes… J’en ai pire que froid dans le dos

Novembre à Paris, rejoindre la nuit sans un «au revoir»

Sans «je pars», dans un long cri, la vie s'égare

On s’aime, on se le dit, ils n’ont pas de prix ces tendres regards

Qui se déclarent comme des bougies avant qu’il soit trop tard

Oh, qu’est-ce que c’est ce vol noir de corbeaux?

Oh, qui nous fait brandir le drapeau?

Aux armes… J’en ai pire que froid dans le dos

November in Parijs, de zon vlucht van de ochtend naar de avond

Wanneer hoop wordt geschoten op de trottoirs

Boulevard Saint-Denis, haat heeft onze balie bezoedeld

Ter nagedachtenis, enkele vrienden die bij toeval zijn gevallen

Oh, wat is die zwarte zwerm kraaien?

Oh, wie laat ons met de vlag zwaaien?

In de armen... Ik heb erger dan rillingen over mijn rug

November in Parijs, herfst is op zijn hoede voor de metro, stations

Als de hoop krap is, heerst er angst

Alert en onwel, station Père-Lachaise, een frisse neus halen

Aanstaande vrijdag de 13e iets drinken bij de begraafplaats

Oh, wat is die zwarte zwerm kraaien?

Oh, wie laat ons met de vlag zwaaien?

In de armen... Ik heb erger dan rillingen over mijn rug

November in Parijs, doe mee met de nacht zonder een "tot ziens"

Zonder "Ik vertrek", in een lange kreet, gaat het leven op een dwaalspoor

We houden van elkaar, we vertellen elkaar, deze tedere blikken zijn onbetaalbaar

Die zichzelf als kaarsen verklaren voordat het te laat is

Oh, wat is die zwarte zwerm kraaien?

Oh, wie laat ons met de vlag zwaaien?

In de armen... Ik heb erger dan rillingen over mijn rug