Blanc cassé - Cyril Mokaiesh

On dira qu’on n’a pas vu venir

Le lierre grimper sur nos cœurs

On dira qu’on a vu le pire

Enterré le meilleur

Que les portes sont closes

Que l’amour se repose

On dira qu’on a couru si vite

Qu’on a dépassé le pré

On dira que le ciel est livide

Tout blanc cassé

Que les pétales de rose

Tiennent à bien peu de chose

On dira qu’on sait plus se dire

Le moindre mot bleu

On dira qu’on va pas finir

Et lâches et vieux

Qu’la vie en bonne pouffiasse

Nous rigole à la face

Quelle heure est-il?

Quel jour?

Quel mois?

Et quel exil

Sans tes bras

On dira que c’est l’automne

Pour l'éternité

On dira que comme personne

On s’est aimé

Que les larmes sur nos joues

Ne peuvent plus rien pour nous

Quelle heure est-il?

C’est par où chez moi?

Et quel exil

Sans tes bras

Et quel exil…

We zullen zeggen dat we het niet zagen aankomen

De klimop klimt over ons hart

We zullen zeggen dat we het ergste hebben gezien

De beste begraven

Dat de deuren gesloten zijn

Laat de liefde rusten

We zullen zeggen dat we zo snel renden

Dat we de weide zijn gepasseerd

Ze zeggen dat de lucht razend is

Allemaal gebroken wit

Dan rozenblaadjes

Hou je vast aan heel weinig

We zullen zeggen dat we niet meer weten hoe we het elkaar moeten vertellen

Het minste blauwe woord

We zullen zeggen dat we niet zullen eindigen

En lafaards en oud

Moge het leven een goede teef zijn

Lach in ons gezicht

Hoe laat is het?

Welke dag?

Welke maand?

En wat een ballingschap

Zonder je armen

We zullen zeggen dat het herfst is

Voor eeuwig

Er zal worden gezegd dat als niemand

We hielden van elkaar

Dan de tranen op onze wangen

Kan niets voor ons doen

Hoe laat is het?

Waar is mijn huis?

En wat een ballingschap

Zonder je armen

En wat een ballingschap...