Pastoras Da Estrela - Cristina Branco

Pastoras para Estrela

Vão cantando e animadas

A vida em flor, nenhum amor que as torne malfadadas

C’oa Primavera a palpitar à serra vão chegar

No prado verde, cheiros mil

Mal rompe o sol a aurora

Com mantos vão, um rancho são de moças encantadas

Dançam em roda, alegres estão saudando a alvorada

Ao longe no horizonte luz

O bronze aguçado da guerra vem

Guerreiros cem, o louro festejado

Entram na dança, magia no ar p’la noite a repousar

No Outono é hora de voltar

Para a aldeia engalanada

Pastoras vão, mas já não são meninas encantadas

A serra é vida;

a estrela é mãe, outras vão no ano que vem

Herderinnen voor Estrela

Ze zingen en zijn opgewonden

Leven in bloei, geen liefde die hen noodlottig maakt

C'oa Primavera kloppend in de bergen zal aankomen

In de groene weide, duizend geuren

Zodra de zon de dageraad doorbreekt

Met ijdele mantels is een rancho van betoverde jonge vrouwen

Ze dansen in een cirkel, ze begroeten vrolijk de dageraad

Ver weg in de lichte horizon

Het geslepen brons van de oorlog komt

Honderd krijgers, de gevierde laurier

Ze doen mee aan de dans, magie in de lucht voor de nacht om te rusten

In de herfst is het tijd om terug te keren

Naar het versierde dorp

Pastors gaan, maar het zijn geen betoverde meisjes meer

De berg is leven;

de ster is een moeder, anderen gaan volgend jaar