O Sabor De Saber - Cristina Branco

Na nudez dos dias, e nas frestas da Lua

Deixo adivinhar o que não sabias antes

Que toda eu sou Nua, que toda eu sou Tua

Guarda o aroma das palavras

Que nuas bailam na minha pele

Dá-me as mãos com que desenhas

Os infinitos caminhos de mel

Que apenas sei quase a medo

Mas que guardo quase em segredo…

Guarda o meu sabor sem palavras

Que eu nada direi do que sabes

Do frémito da chama do desejo

Do súbito arrepio de te ter…

Na nudez dos dias e nas frestas da Lua…

In de naaktheid van de dagen, en in de kieren van de maan

Ik laat je raden wat je nog niet wist

Dat ik allemaal naakt ben, dat ik allemaal van jou ben

Behoudt de geur van woorden

Die naakte dans op mijn huid

Geef me de handen waarmee je tekent

De oneindige paden van honing

Dat weet ik bijna angst

Maar dat houd ik bijna geheim...

Houd mijn smaak zonder woorden

Dat ik niets zal zeggen over wat je weet

Van de opwinding van de vlam van verlangen

Van de plotselinge kilte van jou...

In de naaktheid van de dagen en in de kieren van de maan...