Memória De Meu Bem - Cristina Branco

Memória de meu bem, cortado em flores

Por ordem dos meus tristes e maus fados

Deixai-me descansar com meus cuidados

Nesta inquietação de meus amores

Basta-me o mal presente eos temores

Dos sucessos que espero, afortunados

Sem que venham de novo, bens passados

Afrontar meu repouso com suas dores

Perdi numa hora junto quanto em termos

Tão vagarosos e largos alcancei

Deixai-me pois, lembranças desta glória

Cumpre acabar a vida nestes ermos

Que neles com meu mal acabarei

Mil vidas, não uma só, dura a memória

Herinnering aan mijn goede, in bloemen gesneden

In opdracht van mijn droevige en slechte lot

Laat me rusten met mijn zorgen

In deze rusteloosheid van mijn liefdes

Het aanwezige kwaad en de angsten zijn genoeg voor mij

Van de successen waar ik op hoop, gelukkig

Zonder dat ze weer komen, goederen uit het verleden

Zie mijn rust onder ogen met jouw pijnen

Ik verloor in een uur samen zoals in termen

Zo langzaam en breed bereikte ik

Laat me daarom herinneringen aan deze glorie achter

Het leven moet eindigen in deze wildernis

Dat ik in hen zal eindigen met mijn kwaad

Duizend levens, niet slechts één, de herinnering blijft